Ο Χρήστος Μουζακίτης πήρε την πρωτιά στην ψηφοφορία για το βραβείο Golden Boy Web και άφησε πίσω του παίκτες όπως ο Κενάν Γιλντίζ και ο Άρντα Γκιουλέρ. Ο νεαρός μέσος του Ολυμπιακού δείχνει να περνάει μια εξαιρετική φάση στην καριέρα του. Σήμερα το απόγευμα, γύρω στις 19:30, θα βρεθεί στο Automobile Museum του Τορίνο για να το παραλάβει.
Από τερματοφύλακας σε ρυθμιστή του παιχνιδιού
Κάποτε ο Μουζακίτης έπαιζε ως παιδί κοντά στο τέρμα, ζώντας εκεί σαν στο βασίλειό του. Ένας τραυματισμός στο μάτι τον έβγαλε από εκεί και τον έφερε στη μέση του γηπέδου. Από τότε βλέπει τα πάντα πριν από τους άλλους και δεν σταματάει να ανεβαίνει.
«Γεωμετρία και πνεύμονες στην υπηρεσία του Ολυμπιακού, όπου τώρα υπαγορεύει τον ρυθμό του παιχνιδιού με την ευκολία που προέρχεται από βετεράνους του παιχνιδιού. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Χρήστος Μουζακίτης, ως παιδί, ζούσε στην περιοχή του πέναλτι ως το βασίλειό του. Τερματοφύλακας από κλίση ή ένστικτο, μέχρι που ένας τραυματισμός στο μάτι τον έφερε στο πρώτο σταυροδρόμι της ζωής του. Εκείνη την ημέρα, δεν έχασε θέση: ανακάλυψε μια άλλη, στη μέση του γηπέδου. Από τότε, δεν σταμάτησε ποτέ να βλέπει τα πάντα πριν από οποιονδήποτε άλλον. Από τη νίκη στο Youth League, νικώντας τη Μίλαν του Αμπάτε στα πέναλτι, μέχρι το πρωτάθλημα Ελλάδας που κατέκτησε την επόμενη χρονιά: μια ραγδαία άνοδος που η Tuttosport θα τιμήσει απόψε απονέμοντας στο νεαρό Έλληνα ταλέντο το Golden Boy Web, το βραβείο που απονέμει η Tuttosport ετησίως (βάσει διαδικτυακών ψήφων) στο καλύτερο ταλέντο κάτω των 21 στην Ευρώπη».
Κατά τη βιντεοκλήση από τα γραφεία της Tuttosport, ο Μουζακίτης κοίταξε τις αφίσες στους τοίχους με τους Ντελ Πιέρο, Μπολτ, Ζανέτι και Εμπαπέ και έκανε πλάκα. «Νομίζω ότι υπάρχει χώρος για άλλη μια αφίσα εκεί πίσω. Αν αυτό δεν είναι πρόβλημα για εσάς, προχωρήστε και σηκώστε το πρόσωπό μου (γέλια)».
Η χαρά της νίκης και οι στόχοι μπροστά
Στη συνέντευξη που έδωσε, ο Μουζακίτης μίλησε για τα συναισθήματα από το βραβείο. -Πώς νιώθετε όταν αυτό το βραβείο, πριν από εσάς, κέρδισαν παίκτες του επιπέδου όπως ο Κενάν Γιλντίζ και ο Τζουντ Μπέλιγχαμ; «Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω. Για μένα, ήταν ήδη απίστευτο που βρέθηκα στην κατάταξη. Η νίκη είναι πραγματικά ανεκτίμητη. Σέβομαι πολύ τους διάφορους υποψηφίους, ξεκινώντας από τον Κενάν. Μου αρέσουν τα πάντα σε αυτόν: είναι μόνο 20 ετών, κι όμως παίζει με εντυπωσιακή ποιότητα».
Μάθαινε τα νέα ενώ ήταν με την εθνική. -Πώς μάθατε ότι το κερδίσατε; «Ήμουν με την εθνική ομάδα και ξεκουραζόμουν στο δωμάτιό μου μετά την προπόνηση. Κάποια στιγμή, το τηλέφωνό μου άρχισε να φωτίζεται με μηνύματα και κλήσεις. Δεν μπορούσα να φανταστώ τι συνέβαινε, οπότε έβαλα το τηλέφωνο σε αθόρυβη λειτουργία και συνέχισα να κοιμάμαι. Το ξύπνημα, όπως μπορείτε να φανταστείτε, ήταν μαγικό…» Στα αποδυτήρια γιόρτασαν ήδη με την εθνική, τώρα περιμένει να κάνει το ίδιο με τον Ολυμπιακό.
-Πώς σας αντιμετώπισαν στα αποδυτήρια; «Πριν επιστρέψω από τη διακοπή, πήγα σε ένα μπαρ με μερικούς από τους συμπαίκτες μου στην εθνική ομάδα και γιορτάσαμε όλοι μαζί. Τώρα πρέπει να το κάνω με τους συμπαίκτες μου στον Ολυμπιακό: μόλις έχω την ευκαιρία, θα τους βγάλω για δείπνο για να τους ευχαριστήσω». Για το δείπνο, προτιμάει ελληνική κουζίνα παρά ιταλική. -Έχετε ήδη επιλέξει εστιατόριο; Προς τιμήν του Golden Boy, το ιδανικό θα ήταν ένα ωραίο ιταλικό εστιατόριο… «Όχι ακόμα, αλλά θα επιλέξω την ελληνική, την κουζίνα μου». Τα συγχαρητήρια ήρθαν από φίλους και παίκτες, που τον αποκαλούν πια Golden Boy.
-Τα καλύτερα συγχαρητήρια; «Θα έλεγα γενικά από τους φίλους και τους συμπαίκτες μου. Μου είπαν ότι αυτή είναι μόνο η αρχή και να συνεχίσω να πιστεύω ακράδαντα στις ικανότητές μου, γιατί τα καλύτερα έρχονται. Μετά, φυσικά, όλοι αστειεύονται γι’ αυτό: στο προπονητικό κέντρο κανείς δεν με φωνάζει πια με το όνομά μου, τώρα όλοι με αποκαλούν το “Golden Boy”. Είναι τιμή μου.» Το τρόπαιο θα το βάλει σε μέρος που να το βλέπει καθημερινά.
Για την πίεση, λέει ότι την διαχειρίζεται καλά. -Φυσικά, με τη μεγάλη δύναμη έρχεται και μεγάλη ευθύνη. Δεν ανησυχείτε μήπως νιώθετε μεγαλύτερη πίεση από τώρα και στο εξής λόγω των προσδοκιών; Αυτό το βραβείο αναπόφευκτα θα τραβήξει πολύ περισσότερη προσοχή… «Για να είμαι ειλικρινής, η δύναμή μου έγκειται στο να μην αφήνω την πίεση να με καταβάλλει. Με τα χρόνια, έμαθα να τη διαχειρίζομαι, να την διοχετεύω… Αυτό το ξεχωριστό βραβείο θα βοηθήσει στην ευαισθητοποίηση. Θα με ωθήσει να δουλέψω ακόμα πιο σκληρά για τους στόχους που έχω θέσει στον εαυτό μου. Παίζω για τον Ολυμπιακό, τον μεγαλύτερο σύλλογο της χώρας μου. Έχω συνηθίσει να νιώθω υπό έλεγχο και να εργάζομαι σκληρά για να μην προδώσω όσους πιστεύουν σε μένα». Οι στόχοι του είναι απλοί: Champions League και Μουντιάλ με την Ελλάδα.
-Και ποιοι είναι αυτοί οι στόχοι; «Απλοί: η κατάκτηση του Champions League και το Παγκόσμιο Κύπελλο με την Ελλάδα. Δεν ζητάω τίποτα περισσότερο». Για θυσίες, μιλάει για διατροφή και ύπνο, και να μένει ο εαυτός του. -Η νίκη στον αθλητισμό -όπως και στη ζωή- απαιτεί θυσίες. Τι έχετε εγκαταλείψει για να μπορέσετε να παίξετε σε αυτό το επίπεδο; «Είναι ένα μείγμα πραγμάτων, που κυμαίνονται από διατροφικές συνήθειες έως ρουτίνες: να τρώτε καλά και να κοιμάστε πολύ για να είστε σε εγρήγορση και σε φόρμα τόσο στους αγώνες όσο και στην προπόνηση. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορείς να γίνεις πραγματικός επαγγελματίας. Έπειτα, ένα πράγμα που λέω πάντα στον εαυτό μου είναι να προσπαθώ πάντα να είμαι ο εαυτός μου, χωρίς να συγκρίνω τον εαυτό μου με άλλους παίκτες».
Είναι δεισιδαίμονας με μικρές συνήθειες, όπως να μπαίνει με το δεξί πόδι. -Πείτε μας λίγα περισσότερα για τον εαυτό σας: είστε δεισιδαίμονας; «Απολύτως, αλλά ακολουθώ απλές τελετουργίες: Μπαίνω στο γήπεδο με το δεξί μου πόδι και πριν από τον αγώνα, ακούω τη λίστα αναπαραγωγής μου από την αρχή μέχρι το τέλος για να δυναμώσω». Σωματικά θέλει να βελτιωθεί για να αντέχει 90 λεπτά. -Υπάρχει κάποια πτυχή του παιχνιδιού σας που, αν μπορούσατε, θα αλλάζατε εντελώς για να γίνετε πιο δυνατός; «Πρέπει να αναπτυχθώ πολύ σωματικά. Είμαι ακόμα πίσω σε αυτό το θέμα. Πρέπει να γίνω πιο δυνατός σωματικά και πιο ικανός σε 90 λεπτά».
Το είδωλό του είναι ο Μόντριτς, και βλέπει πιθανή αντιπαλότητα με τον Γκιουλέρ. -Το είδωλό σας όλων των εποχών είναι ο Λούκα Μόντριτς. Υπάρχει κάποιος παίκτης στην ηλικία σας στην Ευρώπη με τον οποίο πιστεύεις ότι θα μπορούσε να αναπτυχθεί μια μεγάλη αντιπαλότητα; «Θα έλεγα τον Άρντα Γκιουλέρ, παρόλο που είμαστε δύο διαφορετικοί παίκτες: είναι πιο επιθετικός. Τον συνάντησα πρόσφατα στο Champions League και ανταλλάξαμε μερικές κουβέντες κατά τη διάρκεια του αγώνα. Έχει ένα λαμπρό μέλλον μπροστά του: είμαι σίγουρος ότι θα αντιμετωπίσουμε ο ένας τον άλλον πολλές φορές ακόμα. Ανυπομονώ να τον νικήσω». Στον αγώνα με τη Ρεάλ, εντυπωσιάστηκε από Εμπαπέ και Βινίσιους.
-Σχετικά με αυτόν τον αγώνα: υπάρχει κάποιος άλλος παίκτης που σας έκανε μεγάλη εντύπωση; «Μιλάμε για τον μεγαλύτερο σύλλογο στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Οι παίκτες τους βρίσκονται στο απόγειο της καριέρας τους. Έχουν εξωγήινους όπως ο Eμπαπέ και ο Βινίσιους. Και μετά υπάρχουν οι Καμαβινγκά και Βαλβέρδε: ήταν παντού». Λάθη κόστισαν ακριβά. -Τι σας έλειψε για να κερδίσετε; «Εναντίον αυτών των παικτών, κάθε λάθος μετατρέπεται σε γκολ. Κάναμε πάρα πολλά».
Από τον ρόλο του τερματοφύλακα κράτησε την ευθύνη και την όραση. -Ξεκινήσατε στο τέρμα πριν τραυματιστείτε στο μάτι και μεταφερθείτε στο κέντρο. Υπάρχει κάτι από αυτόν τον ρόλο που σας έχει μείνει; «Όταν παίζεις στο τέρμα, εκτός του ότι έχεις μια προνομιακή εικόνα για το τι συμβαίνει στο γήπεδο, ξέρεις ότι το παραμικρό λάθος μπορεί να καταστρέψει ολόκληρη την ομάδα. Πρέπει να αναλαμβάνεις μεγαλύτερη ευθύνη από τους συμπαίκτες σου. Και νομίζω ότι αυτό με βοήθησε στον ρόλο μου. Απόλαυσα να παίζω στο τέρμα. Αν δεν ήταν αυτό το περιστατικό, ίσως να έπαιζα σήμερα στη δεύτερη κατηγορία της Ελλάδας (γέλια). Αφήνοντας στην άκρη τα αστεία, νομίζω ότι θα ήμουν πολύ κοντός για να παίξω σε υψηλό επίπεδο σε αυτή τη θέση». Το είδωλο του εκεί ήταν ο Φαν Ντερ Σαρ.
-Και ποιος ήταν το είδωλό σας ανάμεσα στα δοκάρια; «Ο Φαν Ντερ Σαρ». Φέτος το καλοκαίρι, ο Ολυμπιακός είπε όχι σε προτάσεις από Ευρώπη, αλλά για τη Ρεάλ είναι άλλη ιστορία.
-Αυτό το καλοκαίρι, ο Ολυμπιακός απέρριψε τις προτάσεις αρκετών ευρωπαϊκών συλλόγων που ενδιαφέρονταν για τη μεταγραφή σας. Υπάρχει κάποιος στον οποίο μπορεί να μην μπορείτε να πείτε όχι στο μέλλον; Η ομάδα των ονείρων σου. «Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι Ρεάλ Μαδρίτης…»