Ο Λορέν Μορόν έδωσε μια ειλικρινή συνέντευξη στο ραδιόφωνο της Ισπανίας. Μίλησε για την προσαρμογή του στην Ελλάδα. Και άφησε να εννοηθεί πως ίσως να ‘χε φύγει νωρίτερα από την πατρίδα του.

Ζωή στην Θεσσαλονίκη και φόβος για την αλλαγή

Είναι τώρα στον τρίτο χρόνο του εδώ. Η Θεσσαλονίκη του φαίνεται υπέροχη. «Ναι, ναι, είμαι πραγματικά χαρούμενος εδώ. Το βιοτικό επίπεδο, και ειδικά στην πόλη που βρίσκομαι, που δεν είναι η Αθήνα, αλλά είναι η δεύτερη πιο σημαντική πόλη εδώ στην Ελλάδα, είναι πραγματικά καλό. Η ζωή εκτός ποδοσφαίρου είναι επίσης σημαντική και νομίζω ότι προσαρμόστηκα πολύ καλά εδώ από την αρχή, και αυτό οφείλεται και στην πόλη».

Όταν ρώτησαν για το πιθανό λάθος να φύγει αργά από την Ισπανία, απάντησε ανοιχτά. «Ναι, λοιπόν, δεν ξέρω αν ίσως έπρεπε να είχα φύγει νωρίτερα ή όχι, αλλά είναι αλήθεια ότι όταν ήρθα εδώ φοβόμουν να φύγω από την Ισπανία. Τώρα, για παράδειγμα, θα έλεγα ότι έπρεπε να είχα φύγει νωρίτερα και να δοκιμάσω νέες εμπειρίες, και πάνω απ’ όλα, να μην έχω αυτόν τον φόβο που είχα ότι δεν θα ζούσα στην Ισπανία. Αλλά, νομίζω ότι συνέβη όταν έπρεπε να συμβεί».

Πώς ξεπέρασε αυτόν τον φόβο; Ήρθε γρήγορα στα πόδια του. «Ναι. Όταν έφτασα εδώ, υπήρχαν και πολλοί Ισπανοί που με βοήθησαν να προσαρμοστώ και με την πόλη, τους συμπαίκτες μου. Ειδικά επειδή τα πράγματα πήγαιναν καλά για μένα το απόλαυσα πάρα πολύ, και τα τελευταία δύο χρόνια πήγαν αρκετά καλά για μένα προσωπικά. Είμαι χαρούμενος εδώ επειδή βρήκα το παιχνίδι, το ποδόσφαιρο, που είναι τελικά αυτό για το οποίο ζούμε εμείς οι επιθετικοί. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούμε να βελτιώσουμε με την ομάδα, αλλά τα πάμε καλά, οπότε είμαι χαρούμενος».

Ντέρμπι, Ισπανοί στον Άρη και όνειρα για MLS

Τα ντέρμπι εδώ τον ενθουσιάζουν. Του θυμίζουν αυτά της Σεβίλλης. «Με τις μεγάλες ομάδες είναι σαν ντέρμπι σε κάθε παιχνίδι, και, οι οπαδοί δεν πρόκειται να αποκαλύψω κάτι καινούργιο, ξέρουμε ήδη πώς είναι, είναι πολύ παθιασμένοι, και ναι, είναι ωραίο να παίζουμε αυτά τα παιχνίδια. Μου θυμίζουν πολύ τα ντέρμπι της Σεβίλλης και απολαμβάνουμε κι αυτά τα ντέρμπι, τόσο με τον ΠΑΟΚ όσο και με τις ομάδες από την Αθήνα».

Περνάει ώρες με τους Ισπανούς του Άρη. Ο Μανόλο Χιμένεθ τους κρατάει ενωμένους. «Ναι, τώρα με τον προπονητή έχουμε μια ρουτίνα στα αποδυτήρια που σημαίνει ότι περνάμε πολύ χρόνο στο γήπεδο, αλλά κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων εδώ, για παράδειγμα, με όλους τους Ισπανούς που ήταν εδώ, πάντα είχαμε σχέδια κατά τη διάρκεια της ημέρας, και στο τέλος ήμασταν πάντα μαζί, με τις γυναίκες, με τα παιδιά, με τα πάντα. Και φέτος με την άφιξη του Μανόλο, μας ενθαρρύνει να μένουμε εκεί (σ.σ. προπονήσεις) για να σχηματίζουμε μια ομάδα. Οπότε πρέπει να είμαστε εκεί μια ώρα νωρίτερα, είμαστε πάντα μαζί για πρωινό».

Για το μέλλον; Έχει συμβόλαιο με τον Άρη. Κοιτάει το MLS με ενδιαφέρον. «Δεν ξέρω, για παράδειγμα, μου αρέσει πολύ το MLS. Είναι ένα καλό πρωτάθλημα. Αλλά στο τέλος, όλα είναι εικασίες. Έχω το συμβόλαιό μου εδώ, και θα δούμε τι θα συμβεί. Αλλά λέω, είναι ένα πρωτάθλημα που παρακολουθώ και μου αρέσει. Έχω συμπαίκτες εκεί που έπαιξαν επίσης εδώ μαζί μου, και μιλούν πολύ καλά για εκεί. Θα ήθελα να έχω κι εγώ αυτές τις εμπειρίες. Είναι ένα εξαιρετικά καλά οργανωμένο πρωτάθλημα. Γίνεται όλο και καλύτερο».

Εστιάζει σε εμπειρίες πια, όχι τόσο σε λεφτά. «Στο τέλος είμαστε ποδοσφαιριστές και είναι η δουλειά μας. Στο τέλος, τα χρήματα είναι επίσης σημαντικά. Αν πω όχι, είμαι ανόητος. Αλλά φτάνουμε σε ένα σημείο όπως εγώ, για παράδειγμα, είμαι πολύ ταπεινός άνθρωπος. Δεν χρειάζομαι πολλά. Οπότε, ειλικρινά, με αυτά που έχω ήδη κερδίσει, δεν σκέφτομαι τα χρήματα αυτή τη στιγμή. Αυτό που κοιτάζω είναι περισσότερη εμπειρία και πράγματα που ίσως, αν δεν είμαι ποδοσφαιριστής, δεν θα βιώσω όταν αποσυρθώ από το ποδόσφαιρο. Προτιμώ λοιπόν να το βιώσω τώρα παίζοντας ποδόσφαιρο, κάτι που αγαπώ. Και αν μπορώ επίσης να βρίσκομαι σε μέρη όπου πιστεύω ότι κερδίζω και προσωπικά πράγματα, ε, αυτό θέλω να βιώσω τώρα ως ποδοσφαιριστής».

Δύσκολα τα ελληνικά. Και ο Τσιγκρίνσκι είναι θρύλος. «Ναι, έχω ξεκινήσει μαθήματα ελληνικών για να δω αν μπορώ να μάθω κάτι, αλλά είναι πολύ, πολύ, πολύ δύσκολο. Δε νομίζω. Απλώς λέω μερικές λέξεις, αλλά όσον αφορά τη συζήτηση, δεν νομίζω ότι θα μάθω, για να είμαι ειλικρινής. Προσπαθώ, αλλά είναι πολύ δύσκολο. Και με τον Τσιγκρίνσκι, λοιπόν, κάναμε ένα αστείο όταν έφτασε ο Μανόλο ότι τον είδαμε με την πλάτη του γυρισμένη σε εμάς και κάποιος είπε: «Κοίτα ο Τσιγκρίνσκι», αλλά αστειευόμασταν. Και όταν γύρισε είπαμε, γαμώτο, όντως αυτός είναι. Είναι ένας εξαιρετικός τύπος και μας βοηθάει πολύ. Στην περίπτωσή μου, με τα καθημερινά πράγματα, αλλά και την ομάδα στην αμυντική ζώνη. Πώς τους οργανώνει και πώς τους διδάσκει, ειδικά, επειδή υπάρχουν πολλά νεαρά παιδιά που επίσης αναπτύσσονται, και το να έχουν έναν τύπο σαν τον Τσιγκρίνσκι με όλη την εμπειρία που έχει, βοηθάει πολύ και φαίνεται. Και ως άνθρωπος, είναι πραγματικό καλός».