Σε μια απόφαση που φωτίζει τα όρια μεταξύ οπαδικού πάθους και βίας στα γήπεδα, η Διαρκής Επιτροπή Αντιμετώπισης της Βίας (ΔΕΑΒ) απάλλαξε ομόφωνα τον πρόεδρο της ΠΑΕ ΑΕΚ, Μάριο Ηλιόπουλο, για ένα περιστατικό που αφορούσε ένα σπασμένο τζάμι. Η υπόθεση αυτή αναδεικνύει την ανάγκη για προσεκτική αξιολόγηση των συμβάντων στους αθλητικούς χώρους και επαναφέρει τη συζήτηση για την έννοια της βίας, όχι μόνο ως σωματική πράξη αλλά και ως πρόθεση.

Η Υπόθεση: Ένα Τζάμι, Μια Παρεξήγηση;

Το περιστατικό που οδήγησε στην κλήση του Μάριου Ηλιόπουλου εκτυλίχθηκε στον αγώνα μεταξύ της ΑΕΚ και της Κηφισιάς, στο γήπεδο του Περιστερίου. Κατά τη διάρκεια πανηγυρισμών, ένα τζάμι υπέστη ζημιά, γεγονός που αρχικά πυροδότησε την κινητοποίηση της ΔΕΑΒ για “φαινόμενο βίας”. Η χαρακτηριστική αναφορά της Επιτροπής στην κλήση του Ηλιόπουλου, που περιέγραφε το συμβάν ως “φαινόμενο βίας”, προκάλεσε την έντονη αντίδραση του προέδρου της ΠΑΕ ΑΕΚ.

Η Αυτοπρόσωπη Παρουσία και η Στρατηγική Υπεράσπιση

Ο Μάριος Ηλιόπουλος, συνοδευόμενος από τον νομικό εκπρόσωπο της ΠΑΕ, Χάρη Γρηγορίου, επέλεξε να παραστεί αυτοπροσώπως στη συνεδρίαση της ΔΕΑΒ. Αυτή η κίνηση υπογράμμισε το προσωπικό βάρος που έδωσε στην υπόθεση και την πρόθεσή του να αποδείξει την απουσία δόλου. Η ΠΑΕ ΑΕΚ είχε ήδη εκδώσει επίσημη ανακοίνωση, αποσαφηνίζοντας τη θέση της.

Κατά την ακρόαση, η υπερασπιστική γραμμή επικεντρώθηκε στο ότι το συμβάν ήταν:

• Αποτέλεσμα μιας άτυχης στιγμής, εν μέσω πανηγυρισμών.
• Χωρίς πρόθεση πρόκλησης ζημιάς ή δημιουργίας έντασης.

Τα επιχειρήματα κρίθηκαν πειστικά από όλα τα μέλη της επιτροπής.

Ομόφωνη Απαλλαγή: Το Σημαντικό Μήνυμα

Και τα πέντε μέλη της ΔΕΑΒ αποδέχθηκαν πλήρως τα επιχειρήματα που παρουσιάστηκαν, οδηγώντας σε μια ομόφωνη απαλλαγή του προέδρου της ΑΕΚ. Αυτή η απόφαση δεν είναι απλώς μια δικαίωση για τον Μάριο Ηλιόπουλο, αλλά στέλνει και ένα ευρύτερο μήνυμα:

Ανάλυση: Η ομόφωνη απαλλαγή υποδεικνύει ότι η ΔΕΑΒ δεν εξισώνει αυτομάτως κάθε υλική ζημιά εντός γηπέδου με πράξη βίας, εφόσον απουσιάζει ο δόλος και η πρόθεση πρόκλησης επεισοδίων. Το γεγονός ότι η αρχική κλήση περιλάμβανε τη φράση “φαινόμενο βίας” και τελικά επετεύχθη ομόφωνη απαλλαγή, καταδεικνύει την ευελιξία της Επιτροπής στην αξιολόγηση των περιστατικών και την αναγνώριση των διαφορών μεταξύ ατυχών συμβάντων και σκόπιμων πράξεων βίας. Αυτό είναι κρίσιμο για την αποφυγή υπερβολικών κυρώσεων που θα μπορούσαν να στιγματίσουν αδικαιολόγητα πρόσωπα ή σωματεία.

Ευρύτερο Πλαίσιο: Ορισμός της Βίας και η Ρυθμιστική Προσέγγιση

Η ελληνική νομοθεσία για την αντιμετώπιση της βίας στους αθλητικούς χώρους, όπως αυτή που εκπροσωπείται από τη ΔΕΑΒ, έχει ενισχυθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Στόχος είναι η προστασία της αθλητικής ακεραιότητας και η διασφάλιση της ομαλής διεξαγωγής των αγώνων. Ωστόσο, η παρούσα υπόθεση υπογραμμίζει τη σημασία της διάκρισης των περιστατικών.

Ανάλυση: Η ΔΕΑΒ, ως όργανο που επιφορτίζεται με την εφαρμογή του νόμου 2725/1999 (και των τροποποιήσεών του), έχει την ευθύνη να ερμηνεύει το πλαίσιο της βίας με σύνεση. Η απόφαση αυτή φανερώνει μια προσέγγιση που διακρίνει ανάμεσα σε:

• Σκόπιμη βία: Πράξεις που αποσκοπούν στην πρόκληση φθορών, τραυματισμών ή επεισοδίων.
• Ατυχείς στιγμές: Ακούσια συμβάντα που μπορεί να προκαλέσουν ζημιές, αλλά δεν έχουν ως κίνητρο τη βία.

Η επιπλέον αξία της απόφασης είναι ότι συμβάλλει στην οριοθέτηση του ρόλου των παραγόντων των ομάδων, οι οποίοι συχνά βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής. Η αυτοπρόσωπη παρουσία του κ. Ηλιόπουλου και η διάθεση για προσωπική τοποθέτηση εκπέμπουν ένα μήνυμα διαφάνειας και υπευθυνότητας, στοιχεία που συχνά ζητούνται από την κοινή γνώμη.

Συμπέρασμα: Προς μια Πιο Ολοκληρωμένη Αντιμετώπιση

Η απαλλαγή του Μάριου Ηλιόπουλου αποτελεί ένα παράδειγμα της πολυπλοκότητας των καταστάσεων στα γήπεδα. Υπογραμμίζει την ανάγκη για μια λεπτομερή και δίκαιη εξέταση κάθε περίπτωσης, ώστε να διαχωρίζονται οι πράξεις βίας από τα ατυχή συμβάντα, προάγοντας έτσι ένα πιο υγιές περιβάλλον στον αθλητισμό.