Ο Ατρόμητος υπέστη νέα εντός έδρας ήττα, αυτή τη φορά με σκορ 0-1 από τον Βόλο στο Περιστέρι, κάτι που πυροδοτεί αλλαγές στην τεχνική ηγεσία. Η διοίκηση των κυανόλευκων βλέπει το φιάσκο αυτό ως σταγόνα που χύθηκε, ειδικά αφού οι εμφανίσεις της ομάδας ταλαιπωρούν όλους εδώ και καιρό με αδυναμίες σε άμυνα και επιθετική οξύτητα. Ίσως χρειάζεται ένα δυνατό χτύπημα για να ξυπνήσουν οι παίκτες, ενόψει και της διακοπής για τις εθνικές ομάδες.

Η κρίσιμη κουβέντα με τον Βόκολο

Η θέση του Λεωνίδα Βόκολου κρέμεται από μια κλωστή. Οι ιθύνοντες συζητούν πυρετωδώς τι μέλλει γενέσθαι, με τις κακές επιδόσεις να βαραίνουν σαν μολύβι στα πόδια της ομάδας.

Ακόμα και σε ματς όπου οι Περιστεριώτες έδειξαν κάπως καλύτερο πρόσωπο, όπως απέναντι στους Βολιώτες, το τέρμα των φιλοξενούμενων ήρθε σαν γροθιά στο στομάχι, αποκαλύπτοντας βαθύτερα προβλήματα στην οργάνωση. Η διακοπή του πρωταθλήματος δίνει χρόνο για σκέψεις, αλλά και πίεση να δράσουν γρήγορα οι άνθρωποι του Ατρομήτου, γνωρίζοντας ότι η Super League 1 δεν συγχωρεί αδράνεια σε τέτοια φάση. Τι θα γίνει άραγε αν η κρίση βαθύνει;

Δεν έλειψαν τα σημάδια ανησυχίας από παλιά, με ελάχιστες εξαιρέσεις σε φετινά παιχνίδια. Ο Έλληνας προπονητής, σε flash interview και συνέντευξη Τύπου μετά το ματς, κράτησε σκληρή στάση, χωρίς να ψελλίσει λέξη για παραίτηση—as if nothing’s wrong. Πάντως, η διοίκηση δεν φαίνεται να μοιράζεται αυτή την αισιοδοξία.

Τη Δευτέρα, 10 Νοεμβρίου, συγκλίνουν για συνάντηση με τον Βόκολο, όπου θα βγουν στη φόρα οι προθέσεις και οι αποφάσεις για το μέλλον της συνεργασίας.

Κοίταγμα πέρα από τα σύνορα

Σε περίπτωση που η αποχώρηση του Βόκολου γίνει πραγματικότητα—και όλα δείχνουν ότι είναι πιθανότατο—οι πρώτες σκέψεις στρέφονται στο εξωτερικό για αντικαταστάτη.

Οι άνθρωποι του Ατρομήτου ψάχνουν προφίλ με εμπειρία σε υψηλό επίπεδο, ποντάροντας σε ξένο τεχνικό που θα φέρει φρέσκο αέρα και τακτικές καινοτομίες. Η ήττα από τον Βόλο λειτούργησε σαν καταλύτης, ωθώντας σε αποφάσεις που μπορεί να αλλάξουν την πορεία της σεζόν. Εντωμεταξύ, οι παίκτες ετοιμάζονται για εθνικές υποχρεώσεις, ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες.