«Οι γονείς μου δεν ήταν ποτέ παρόντες όταν καθοδήγησα μια ομάδα ως προπονητής». Πόσο συναισθηματικό, πόσο άδικο, πόσο μοναδικό. Ο Ρουί Βιτόρια δεν είχε την ευκαιρία να έχει τους αγαπημένους του στο γήπεδο, να τον θαυμάζουν με την επισημότητα του κοστουμιού του, την στιγμή που ολοκλήρωσε την επαγγελματική του καριέρα ως ποδοσφαιριστής και επέλεξε να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο της καριέρας του.
Ο Πορτογάλος προπονητής φαίνεται ότι θα αναλάβει τον Παναθηναϊκό στη νέα εποχή μετά τον Ντιέγκο Αλόνσο, καθώς οι «πράσινοι» αποφάσισαν το βράδυ της Τρίτης να απομακρύνουν τον Ουρουγουανό τεχνικό από τον πάγκο της ομάδας. Ο 54χρονος κόουτς έχει περάσει από σημαντικά κλαμπ, όπως οι Μπενφίκα, Σπαρτάκ Μόσχας, Αλ Νασρ, αλλά έχει επίσης αναλάβει και την εθνική ομάδα της Αιγύπτου. Η ιστορία του, όπως την αφηγείται στο Coaches’ voice, είναι γεμάτη συγκίνηση και προσφέρει πολύτιμα διδάγματα για τη φιλοσοφία του Βιτόρια.
Οι αποκαλύψεις του προσφέρουν στους αναγνώστες την ευκαιρία να αναθεωρήσουν ορισμένες πεποιθήσεις γύρω από τη σημασία του ποδοσφαίρου στη ζωή μας, υπογραμμίζοντας ότι ενδέχεται να είναι ένα από τα πιο σπουδαία «δευτερεύοντα» πράγματα στη ζωή.
«Στα 32 μου, αποφάσισα να γίνω προπονητής. Λίγο αργότερα, οι γονείς μου σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικό ατύχημα. Ποτέ δεν με είδαν να προπονώ. Αυτή η στιγμή δεν άλλαξε μόνο το επαγγελματικό μου πεδίο, αλλά και ολόκληρη τη ζωή μου.
Έχασα και τους δύο γονείς μου την ίδια ημέρα. Ήταν σίγουρα η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου. Γι’ αυτό, όταν αντιμετωπίζω δυσκολίες με έναν ποδοσφαιριστή ή βιώνω μια μεγάλη ήττα, κατανοώ πια την πραγματική τους αξία. Ό,τι και αν συμβαίνει, ξέρω ότι έχω περάσει πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις.
Ο θάνατος των γονιών μου με έκανε πιο δυνατό. Δεν θα έλεγα ότι έχω αλλάξει ως άνθρωπος, αλλά πλέον είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω κάθε πρόκληση. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ήρωα, αλλά πλέον αντιλαμβάνομαι έντονα το νόημα της ζωής» έχει δηλώσει ο ίδιος.