Η άλλοτε συμπαγής αμυντική λειτουργία της ΑΕΚ, σήμα κατατεθέν της πορείας της προς την κορυφή του πρωταθλήματος και την πρόκριση στους ομίλους του Conference League, μοιάζει να έχει εγκαταλειφθεί δραματικά τις τελευταίες εβδομάδες. Ένα φαινόμενο που προκαλεί έντονο προβληματισμό τόσο στην τεχνική ηγεσία όσο και στους φιλάθλους, καθώς η ομάδα του Μάρκο Νίκολιτς καλείται να αντιμετωπίσει ένα πρωτοφανές αμυντικό «ξήλωμα» σε κρίσιμο σημείο της σεζόν.

Αμυντική Κατάρρευση: Τα Δεδομένα

Οι αριθμοί δεν επιτρέπουν παρερμηνείες. Από μια ομάδα που μέχρι πρόσφατα χαρακτηριζόταν από την ικανότητά της να διατηρεί το μηδέν, η ΑΕΚ έχει μετατραπεί σε ένα σύνολο με εμφανείς αμυντικές αδυναμίες. Η σύγκριση των στατιστικών είναι αποκαλυπτική:

• Πρώτα 13 Επίσημα Παιχνίδια: Η «Ένωση» είχε δεχθεί συνολικά 6 γκολ.
• Τελευταία 3 Παιχνίδια: Απέναντι σε Τσέλιε, Κηφισιά και ΠΑΟΚ, η ομάδα δέχτηκε 7 γκολ.

Αυτή η αλματώδης αύξηση στον αριθμό των παθητικών τερμάτων υποδηλώνει μια συστημική αδυναμία που ξεπερνά τα μεμονωμένα λάθη.

Αναλυτική Επισκόπηση των Παιχνιδιών

Εξετάζοντας τις πρόσφατες αναμετρήσεις, το πρόβλημα γίνεται σαφέστερο:

• Τσέλιε (εκτός έδρας, 3-1): Η σλοβενική ομάδα είχε 57% κατοχή μπάλας και εντυπωσιακά 3,67 xGoals (Expected Goals), έναντι μόλις 0,72 της ΑΕΚ. Αυτό δείχνει ότι η Τσέλιε όχι μόνο είχε την μπάλα, αλλά δημιούργησε και πολύ περισσότερες καθαρές ευκαιρίες.
• ΠΑΟΚ (εντός έδρας): Ο αντίπαλος κατέγραψε 56,7% κατοχή και 1,8 xGoals, την ώρα που η ΑΕΚ περιορίστηκε στο 1,4. Η απώλεια του ελέγχου της μεσαίας γραμμής ήταν εμφανής.
• Κηφισιά (εκτός έδρας): Παρότι η ΑΕΚ είχε την κατοχή σε ποσοστό 61,9%, η Κηφισιά μέτρησε 4,1 xGoals, έναντι 1,7 της ΑΕΚ. Αυτό μαρτυρά τεράστια κενά στην άμυνα και αποτυχία στην αναχαίτιση των αντιπάλων επιθέσεων, ακόμη και απέναντι σε θεωρητικά υποδεέστερο αντίπαλο.

Ανάλυση: Η αδυναμία στον έλεγχο του ρυθμού και η παραγωγή φάσεων συνδυάζεται πλέον με την αδυναμία στην αντιμετώπιση επιθέσεων, είτε μέσω κατοχής είτε στις γρήγορες μεταβάσεις των αντιπάλων. Το σύνολο δείχνει να χάνει τη συνοχή του και την ανασταλτική του προσήλωση.

Το Ζήτημα της Μεσαίας Γραμμής και οι Επιλογές του Προπονητή

Ένα από τα βασικά ζητήματα που αναδεικνύονται είναι η λειτουργία του άξονα της μεσαίας γραμμής. Η επιλογή του Ζοάο Μάριο σε ρόλο «δεκαριού» και του δίδυμου Γκρούγιτς-Μάριν στα χαφ δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Ο αργός ρυθμός και η αδυναμία τους στις ανακτήσεις της μπάλας έχουν επιτρέψει στους αντιπάλους να δημιουργούν ρήγματα με ευκολία.

Στην εκτίμηση του συντάκτη: Η απουσία ενός «κλασικού» αμυντικού χαφ μοιάζει να έχει αποσταθεροποιήσει την ομάδα. Ο Μάρκο Νίκολιτς καλείται να επαναξιολογήσει τις επιλογές του, ειδικά όσον αφορά την αξιοποίηση παικτών που θα προσέφεραν μεγαλύτερη ισορροπία. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Γενς Γιόνσον, βασικού στελέχους με 105 συμμετοχές την προηγούμενη τριετία, ο οποίος αυτή τη σεζόν έχει αγωνιστεί μόλις 16 λεπτά σε δύο παιχνίδια προκριματικών. Η παραγκώνιση ενός παίκτη με αποδεδειγμένη ανασταλτική προσφορά, αποτελεί ένα νέο στοιχείο που χρήζει διερεύνησης.

Επιπτώσεις και Προκλήσεις

Η τρέχουσα αγωνιστική κρίση της ΑΕΚ, ειδικά στον αμυντικό τομέα, φέρνει στο προσκήνιο την ανάγκη για άμεσες λύσεις. Μια ομάδα που φιλοδοξεί σε πρωταθλητισμό και ευρωπαϊκή πορεία δεν μπορεί να επιδεικνύει τέτοια αμυντική αστάθεια. Η ψυχολογία των παικτών, οι οποίοι πιθανότατα βιώνουν την πίεση των ανεπιτυχών αποτελεσμάτων, αποτελεί ένα επιπλέον στοίχημα για τον προπονητή.

Συγκριτική Ανάλυση: Σε αντίθεση με την περσινή σεζόν, όπου η ΑΕΚ φημιζόταν για την σκληροτράχηλη άμυνά της, η φετινή εικόνα δείχνει μια ομάδα που δυσκολεύεται όχι μόνο στην αρχική αναχαίτιση, αλλά και στην κάλυψη χώρων μετά από χαμένο τάκλιν. Αυτή η διαφορά αποτελεί μια βασική εξέλιξη που πρέπει να αντιστραφεί άμεσα για να επανέλθει η σταθερότητα.

Ο Μάρκο Νίκολιτς έχει μπροστά του μια πρόκληση: να ανακτήσει την αμυντική συνέπεια της ομάδας, να βρει τη χημεία στη μεσαία γραμμή και να επαναφέρει την ΑΕΚ στον δρόμο των επιτυχιών. Η διορθωτική παρέμβαση τόσο σε τακτικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο είναι πλέον επιτακτική.