Σε πρόσφατη συνέντευξή της στο περιοδικό Gala, η γνωστή παρουσιάστρια και μοντέλο Βίκυ Καγιά μοιράστηκε τις εμπειρίες της από τον κόσμο του μόντελινγκ και την προσωπική της ζωή. Αναφέρθηκε στην αναζήτηση της αποδοχής και της αγάπης, ενώ ξένισε μερικές φορές από τις αρνητικές αντιδράσεις που βίωσε.
Η Βίκυ δήλωσε: “Είμαι σαν μητέρα για όλους, αυτός είναι ο χαρακτήρας μου. Αντλώ χαρά από αυτό και μου αρέσει να προσφέρω αγάπη, όμως έχω βρεθεί και σε δύσκολες καταστάσεις, όπου η αγάπη μου και η φροντίδα γύρισαν σε αντιπαραγωγικές συμπεριφορές”.
Ανησυχείτε για την γνώμη των άλλων;
Η Βίκυ εξήγησε πως η γνώμη των ανθρώπων που είναι κοντά της την επηρεάζει, τονίζοντας ότι “οι πληγές από τις αρνητικές συμπεριφορές με πληγώνουν, αλλά έμαθα να τις αφήνω πίσω”.
Πώς νιώθετε σχετικά με την ασφάλεια;
Για πολύ καιρό ένιωθα την ανάγκη προστασίας, λόγω οικογενειακών συνθηκών. Ωστόσο, η ζωή μου άλλαξε όταν γνώρισα τον σύζυγό μου, τον Ηλία, ο οποίος είναι ο πρώτος που με φροντίζει πραγματικά. Αυτή η στήριξη ήταν κάτι καινούργιο για μένα και χρειάστηκα χρόνο για να το αποδεχτώ.
Έχετε συμμετάσχει σε ψυχοθεραπεία;
Σαφώς! Ξεκίνησα ψυχοθεραπεία στα 22 μου, αρχικά με διαλείμματα λόγω δουλειάς. Από την ηλικία των 28, η ψυχοθεραπεία είναι εβδομαδιαία ρουτίνα για μένα. Χωρίς αυτήν, αναρωτιέμαι πώς θα ήμουν σήμερα και πώς θα μπορούσαμε να μιλήσουμε. Οι πρώτες χρονιές ήταν δύσκολες, αλλά ήταν απαραίτητες για την αυτογνωσία και τη διαχείριση των συναισθημάτων μου.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίσατε στην ψυχοθεραπεία;
Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι να αποδεσμευτώ από τις προσδοκίες που είχα από τους γονείς μου και τις κοινωνικές νόρμες. Είχα συνηθίσει να ακολουθώ πιστά τα “πρέπει” και έπρεπε να μάθω να ακουμπάω τις προσωπικές μου πεποιθήσεις.
Περισσότερο από τη μητέρα ή τον πατέρα σας;
Σίγουρα από τη μητέρα μου. Είναι από τα Χανιά και αυτό την έχει επηρεάσει πολύ στον τρόπο που αντιλαμβάνεται την ηθική και τις κοινωνικές επιταγές.
Τι σας έχει διδάξει το μόντελινγκ;
Από πολύ μικρή ηλικία, το μόντελινγκ με δίδαξε να μην παίρνω τα πράγματα προσωπικά. Υπήρχαν πολλές προσδοκίες από τους άλλους, και έμαθα να περνάω μπροστά από την κριτική και να εστιάζω στη δουλειά μου, διαβάζοντας πάντα “ανάμεσα στις γραμμές”. Αυτή είναι μια από τις πιο πολύτιμες διδασκαλίες που έχω αποκτήσει από τον επαγγελματικό μου βίο.