Ο Πέτρος Κωστόπουλος άνοιξε την καρδιά του σε μια ειλικρινή συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ, μιλώντας με τον δημοσιογράφο Νίκο Γεωργιάδη για τις μεταγενέστερες σχέσεις του με την Τζένη Μπαλατσινού μετά το διαζύγιό τους. Εξήγησε πώς βλέπει την οικογένεια ως την απόλυτη νίκη της ζωής του, ιδιαίτερα μέσα από τα τρία παιδιά του, την Αμαλία, την Αλεξάνδρα και τον Μάξιμο. Αυτή η κουβέντα ήρθε σε μια στιγμή που όλοι θυμούνται τον Κωστόπουλο ως τον άνθρωπο πίσω από εμβληματικά έντυπα της Ελλάδας.

Η αρμονία μετά το χωρισμό

Μια πρόσφατη φωτογραφία στα social media έδειξε τον Κωστόπουλο μαζί με την πρώην σύζυγό του, τον παρόντα σύντροφό της και όλα τα παιδιά στα 18α γενέθλια του Μαξίμου. «Η φωτογραφία που ανέβηκε στα social media με την Τζένη, τον σύζυγό της και όλα σας τα παιδιά στα 18α γενέθλια του Μαξ αποτέλεσε ένα πολύ ωραίο μήνυμα.» Δεν δίστασε να πει πόσο φυσικό θεωρεί τέτοιο γεγονός.

«Δεν είχα κανένα πρόβλημα, είναι πολιτισμός νομίζω. Όταν ένας άντρας χωρίσει με μια γυναίκα –εμάς έσκασε πάνω μας όλος ο πλανήτης–, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να θέλει είναι να βρει σύντομα η πρώην γυναίκα του έναν άλλο άντρα. Να μη συνεχίσεις να γρατζουνιέσαι. Με τον άνθρωπο αυτόν έχω πολύ καλή σχέση, δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε. Σεβάστηκε από την πρώτη στιγμή ο ένας τον άλλον.»

Αυτή η στάση δείχνει μια ωριμότητα που δεν συναντάς πάντα σε τέτοιες καταστάσεις, ειδικά όταν ο χωρισμός έχει προκαλέσει τόσο θόρυβο. Ίσως εδώ να κρύβεται το κλειδί για να μεγαλώνουν τα παιδιά χωρίς περιττές εντάσεις.

Και ποιος δεν έχει αναρωτηθεί, βλέποντας τέτοιες ιστορίες, πώς καταφέρνουν κάποιοι να κρατούν ισορροπίες μετά από μεγάλα σκαμπανεβάσματα;

Μια ματιά πίσω στο παρελθόν

Σε ερώτηση για το τι θα έλεγε στον εαυτό του τριάντα χρόνια νωρίτερα, ο Κωστόπουλος απάντησε κατηγορηματικά. «Αν γυρνούσες τον χρόνο ακριβώς τριάντα χρόνια πριν, τι θα συμβούλευες τον νεότερο εαυτό σου;» Δεν βρήκε κάτι να αλλάξει, γιατί το 1995 ξεκίνησε μια νέα εποχή.

Πριν από εκείνη τη χρονιά, δούλευε ασταμάτητα και διασκέδαζε με ρυθμό εξαντλητικό, χωρίς ποτέ να πέσει σε ναρκωτικά, σαν να έκανε βόλτες σε μια αέναη τροχιακή πορεία. Ξαφνικά, ένας έρωτας τον έκανε να σταματήσει και να σκεφτεί σοβαρά το μέλλον.

Ευτύχως, όπως είπε, προχώρησε στον γάμο και απέκτησε αυτά τα υπέροχα παιδιά που γεμίζουν τη ζωή του. «Τίποτα, γιατί το 1995 άλλαξε η ζωή μου. Εκεί που δούλευα σαν τον σκύλο και μετά γυρνούσα έξω σαν τον σκύλο, ήμουν στη μία ρόδα χωρίς να έχω πάρει ποτέ ναρκωτικά, σκέφτηκα ότι αυτό το ρόλερ κόστερ που έκανα μέχρι τότε έπρεπε να σταματήσει. Το 1995 ερωτεύτηκα μια κοπέλα και είπα «τώρα κλείσαμε». Ευτυχώς που παντρεύτηκα και έκανα αυτά τα τρία παιδιά. Η προσωπική μου δυστυχία θα ήταν να μην έχω γίνει πατέρας. Με το που βλέπω την Αμαλία λιώνω, με την Αλεξάνδρα θέλω πάμπερς, με τον Μαξ ανοίγει η καρδιά μου όλη.»

Μέσα από αυτές τις λέξεις, φαίνεται ξεκάθαρα πόσο βαθιά νιώθει την πατρότητα ως τον πυρήνα της ευτυχίας του, κάτι που ίσως να εμπνέει πολλούς γονείς σήμερα.