Ένας αποκαλυπτικός Παναγιώτης Μπουγιούρης μιλά για την αγάπη του για το θέατρο, την οικογένειά του και την απώλεια του πατέρα του σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.

Οι Γονείς και η Αγάπη για το Θέατρο

Ο γνωστός ηθοποιός Παναγιώτης Μπουγιούρης, σε μια ειλικρινή συνέντευξη στο περιοδικό “ΟΚ!”, μίλησε για την καθοριστική στήριξη που έλαβε από τους γονείς του στην απόφασή του να ασχοληθεί με την υποκριτική. Αναφέρθηκε στην επιρροή των γονιών του, φιλολόγων της αγγλικής γλώσσας, στην αγάπη του για την αγγλική λογοτεχνία και ιδιαίτερα για τον Σαίξπηρ. Η ανατροφή του με την αδελφή του, Εβίτα, χαρακτηριζόταν από ελευθερία και ανοιχτή επικοινωνία.

Διαχείριση της Απώλειας του Πατέρα

Έντεκα χρόνια μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο Παναγιώτης Μπουγιούρης εξομολογείται πώς διαχειρίζεται αυτή την απώλεια. Περιγράφει το συναίσθημα ως κάτι “μετέωρο”, σαν ο πατέρας του να βρίσκεται σε ένα μακρινό επαγγελματικό ταξίδι και όχι σαν μια οριστική απουσία. Η απώλεια, όπως λέει, είναι ένα περίεργο συναίσθημα που ίσως ποτέ δεν συνειδητοποιείς.

Δείτε επίσης: Παναγιώτης Μπουγιούρης: “Με ρωτήσαν σε συνέντευξη “πώς αισθάνεστε που δεν σας γνωρίζει καθόλου ο κόσμος του θεάτρου;”

Η Στήριξη των Γονέων στην Επιλογή της Υποκριτικής

Ερώτηση: Ήταν οι γονείς σου πάντα υποστηρικτικοί με την απόφασή σου να γίνεις ηθοποιός;

Απάντηση Παναγιώτη Μπουγιούρη: Ναι, πάντα. Ήταν και οι δύο φιλόλογοι της αγγλικής γλώσσας. Οπότε αυτό μου έδωσε μια γνωριμία και με την αγγλική λογοτεχνία, που ακόμα με ενθουσιάζει στο θέατρο. Ο Σαίξπηρ είναι πολύ αγαπημένος μου συγγραφέας. Οι γονείς μου ήταν πολύ αντισυμβατικοί στις επιλογές τους, όπως και στην ανατροφή μας με την αδελφή μου, την Εβίτα. Είναι λίγο μεγαλύτερη μου και είμαστε αρκετά δεμένοι. Οι γονείς μας ήταν ταξιδιάρες ψυχές. Δύσκολα έμπαιναν σε καλούπια. Ως οικογένεια συζητούσαμε πάντα πολύ. Υπήρχε έντονη αλληλεπίδραση.

Ο Χρόνος και η Επούλωση της Απώλειας

Ερώτηση: Ο πατέρας σου έφυγε από τη ζωή πριν από έντεκα χρόνια. Ο χρόνος τελικά είναι ο καλύτερος γιατρός;

Απάντηση Παναγιώτη Μπουγιούρη: Η απώλεια είναι πολύ περίεργο συναίσθημα. Νομίζω ότι ποτέ δεν το συνειδητοποιείς. Τουλάχιστον εγώ. Με άφησε λίγο μετέωρο. Δεν κατανόησα ποτέ ότι έφυγε για πάντα. Αισθανόμουν ότι είναι παροδικό, ότι οι δρόμοι μας το έχουν φέρει να είμαστε λίγο μακριά. Σαν να έχει πάει ένα πολύ μακρινό επαγγελματικό ταξίδι.