Ο Νίκος Κουρής, γνωστός από τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην επιτυχημένη σειρά του ΑΝΤ1 “Παιχνίδια Εκδίκησης“, παραχώρησε μια ειλικρινή συνέντευξη στο περιοδικό Λοιπόν και τον δημοσιογράφο Ανδρέα Θεοδώρου. Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκε η απιστία, ένα θέμα που κατέχει κυρίαρχη θέση στην πλοκή των “Παιχνιδιών Εκδίκησης”. Η ερμηνεία του Νίκου Κουρή προσδίδει βάθος και ρεαλισμό στην εξερεύνηση των ανθρώπινων σχέσεων και των συνεπειών της απιστίας.
Ερώτηση: Η απιστία παραμένει ένα διαχρονικό και επίκαιρο ζήτημα, τι πιστεύετε;
Απάντηση Νίκου Κουρή: Δυστυχώς, το θέμα της απιστίας είναι σχεδόν οικείο σε πολλές οικογένειες. Η διαχείρισή της όμως και οι συνέπειές της είναι διαφορετικές για τον καθένα. Η σειρά “Παιχνίδια Εκδίκησης” αναδεικνύει τις ακραίες καταστάσεις, την τρέλα και τις μεταμορφώσεις που επιφέρει ο έρωτας και η προδοσία. Στην συγκεκριμένη σειρά δραματοποιείται η εκδίκηση, η οποία φαίνεται να μην έχει όρια.
Ερώτηση: Οι άνθρωποι είναι φύσει μονογαμικά όντα;
Απάντηση Νίκου Κουρή: Δεν είμαι σίγουρος αν ο άνθρωπος είναι προορισμένος για τη μονογαμία. Θεωρώ ότι η σχέση ενός ζευγαριού είναι μια πρόκληση, μια συνεχής εξέλιξη. Με τον καιρό, οι συνθήκες αλλάζουν, οι προτεραιότητες μετατοπίζονται, και η άφιξη ενός παιδιού ή των παιδιών δημιουργεί μια νέα πραγματικότητα. Είναι μια σύνθετη διαδικασία, και όλοι επιθυμούμε να διατηρήσουμε τον γάμο ή τη σχέση μας, ειδικά όταν υπάρχει αγάπη. Όμως, ο έρωτας είναι μια ισχυρή δύναμη που μπορεί να ανατρέψει τα πάντα, και η αντίσταση είναι συχνά μάταιη. Η διαχείριση των συναισθημάτων και η επικοινωνία είναι κρίσιμα στοιχεία για την επιτυχία μιας μακροχρόνιας σχέσης. Ακόμη σημαντικότερη είναι η ενσυναίσθηση απέναντι στις ανάγκες του συντρόφου.
Ερώτηση: Πιστεύετε στην συγχώρεση της απιστίας;
Απάντηση Νίκου Κουρή: Η συγχώρεση μιας απιστίας είναι δυνατή, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει ειλικρίνεια και αληθινή αγάπη προς τον σύντροφο. Η συγχώρεση απαιτεί γενναιότητα και βαθιά κατανόηση των αιτιών που οδήγησαν στην απιστία. Η σειρά “Παιχνίδια Εκδίκησης” θέτει ερωτήματα σχετικά με τα όρια της συγχώρεσης και τις συνέπειες των πράξεών μας.”