Μια απρόσμενη στροφή στην καλλιτεχνική της έκφραση προκάλεσε αντιδράσεις στο κοινό..

Η Μαρίνα Σπανού πειραματίζεται και διχάζει

Η Μαρίνα Σπανού βρέθηκε στο επίκεντρο συζητήσεων μετά την πρόσφατη εμφάνισή της σε μουσική σκηνή της Αθήνας, όπου ερμήνευσε pop επιτυχίες των Michael Jackson και Britney Spears, συνοδεύοντας τα τραγούδια με χορευτικές κινήσεις. Η κίνηση αυτή ξένισε κάποιους από τους θαυμαστές της, με αποτέλεσμα να υπάρξουν επικριτικά σχόλια στα social media.

Αντιδράσεις στα social media: Από θαυμασμό έως κριτική

Χαρακτηριστικά, κάποια από τα σχόλια που αναρτήθηκαν ήταν: “Η φασαία final boss που θέλει να γίνει pop star”, “Τι κάνεις ρε καημένο”, “Το ζει η κομμουνίστρια”, “Αχταρμάς λέγεται αυτό”. Οι αντιδράσεις αυτές αφορούσαν κυρίως την αλλαγή ύφους και την επιλογή της Μαρίνας Σπανού να κινηθεί σε ένα διαφορετικό μουσικό είδος.

Η απάντηση της Μαρίνας Σπανού: “Η τέχνη είναι μια παλέτα”

Η Μαρίνα Σπανού, ωστόσο, δεν άφησε τα σχόλια αναπάντητα. Μέσω μιας εκτενούς ανάρτησης στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, υπερασπίστηκε την καλλιτεχνική της ελευθερία και την επιθυμία της να πειραματιστεί. Στην ανάρτησή της, η Μαρίνα Σπανού αναφέρθηκε στην ενασχόλησή της με τον χορό από μικρή ηλικία, πριν καν ξεκινήσει να τραγουδά, και τόνισε την ανάγκη να μην μπαίνουν ταμπέλες στην τέχνη.

Αναλυτικότερα, η Μαρίνα Σπανού έγραψε

• “Την Κυριακή είχαμε την καθιερωμένη μας ανοιξιάτικη αθηναϊκή συνάντηση. Ήταν μια μάζωξη διαφορετική από τις άλλες. Μοιραστήκαμε μαζί όλα τα χρώματα της παλέτας μας. Ο χορός ήρθε στη ζωή μου όταν ακόμη δεν μπορούσα να γράψω λέξεις, στίχους και μουσικές.”
• “Φόραγα το ροζ μικροσκοπικό μου καλσόν και τα παπούτσια μπαλέτου στο αμάξι στην 20λεπτη διαδρομή από το γήπεδο του τέννις μέχρι την σχολή στην Κυψέλη. Όσο μεγάλωνα ανακάλυπτα αυτό που μου μάθαιναν πάντα οι γονείς μου. Η τέχνη είναι μια μεγάλη παλέτα και τα είδη της είναι απλώς χρώματα. Αποφάσισα λοιπόν να δοκιμάσω στον καμβά μου κάθε πιθανή απόχρωση.”
• “Το ροζ καλσόν έγινε κλακέτες, οι κλακέτες έγιναν παπούτσια λάτιν, τα παπούτσια λάτιν έγιναν άνετες φόρμες για σύγχρονο και το release έγινε μια καθοριστική συνάντηση. Στα 15 μου γνώρισα τον @nikos.koukakis ο οποίος έφερνε στο παρκέ μουσικές που άκουγα σε στικάκια φτιαγμένα για παιδικά πάρτι. Μουσικές που ηχούσαν στο κέντρο μου, που κινούσαν το σώμα μου με έναν τρόπο που δεν χρειαζόταν να φορέσει ταμπέλες.”
• “Ποτέ μου δεν μου άρεσαν οι ταμπέλες, τα ονόματα κι οι τίτλοι. Ένα πράγμα ήξερα μόνο: θέλω πάντα να γνωρίζω όσα περισσότερα χρώματα μπορώ. Fast forward σε ένα τηλεφώνημα που έκανα στον Νίκο φέτος τον Φλεβάρη, του μίλησα για την σκέψη μου και εκείνος την αγκάλιασε. Mαζί του και αυτά τα εξαιρετικά παιδιά που μοιραστήκαμε τον ίδιο παλμό. Παιδιά που κάποιος κάποτε τους είχε πει πως είναι breakdancers, λάτιν χορευτές, σύγχρονοι, μπαλετικοί.”
• “Για 10 λεπτά σβήσαμε ολόκληρο τον κόσμο γύρω μας και χορέψαμε με την ψυχή μας. Νίκο, Χριστίνα, Ζέτα, Μιχάλη σας ευχαριστώ”

Η απάντηση της Μαρίνας Σπανού υπογραμμίζει την ανάγκη για καλλιτεχνική ελευθερία και την αποδοχή της διαφορετικότητας στην τέχνη.