Η συζήτηση για την ενδοοικογενειακή βία και την κακοποίηση παιδιών αποκτά ζωτική σημασία, ιδίως όταν προέρχεται από πρόσωπα με δημόσιο βήμα. Η Μαρία Κίτσου, μια από τις πλέον αναγνωρίσιμες ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου και της τηλεόρασης, όχι μόνο πρωταγωνιστεί σε μια σειρά που φωτίζει αυτή τη σκοτεινή πτυχή της κοινωνίας, αλλά και τοποθετείται δημόσια, καλώντας σε αφύπνιση και δράση. Το άρθρο αναλύει την τοποθέτησή της και το ευρύτερο πλαίσιο της δημόσιας συζήτησης για ένα καίριο ζήτημα.

Η Τηλεόραση ως Καθρέφτης της Κοινωνίας: Η Περίπτωση του «Να με λες μαμά»

Η νέα σειρά «Να με λες μαμά» έρχεται να αναδείξει ένα από τα πιο ευαίσθητα και ταυτόχρονα συγκλονιστικά θέματα: την κακοποίηση παιδιών. Η Μαρία Κίτσου, που υποδύεται έναν κεντρικό ρόλο, χαρακτήρισε την πρόταση για τη συμμετοχή της ως «σοκ» και «ρόλο ζωής». Η επιλογή της να ενσαρκώσει έναν τέτοιο χαρακτήρα δεν είναι τυχαία, καθώς, όπως δήλωσε, η σειρά δεν αποτελεί απλώς μυθοπλασία, αλλά «μια πραγματικότητα», όπου «η ζωή ξεπερνάει την μυθοπλασία».

• Η Κίτσου εκτίμησε τον ρόλο ως προσφορά και ευκαιρία να ανοίξει η συζήτηση για το επίμαχο θέμα.
• Το πρώτο επεισόδιο περιγράφηκε ως «πολύ σκληρό», υποδεικνύοντας τον ρεαλισμό της προσέγγισης.
• Η ηθοποιός εξέφρασε τη βαθιά της συγκίνηση κάθε φορά που παρακολουθεί επεισόδια της σειράς, υπογραμμίζοντας την προσωπική της σύνδεση με το θέμα.

Η Δύναμη της Συνεργασίας: «Ένα Παιδί Θαύμα» Δίπλα στην Κίτσου

Στη σειρά, η Μαρία Κίτσου συνεργάζεται με τη μικρή Ιωάννα, την οποία αποκάλεσε «παιδί θαύμα». Η δυναμική της on-screen σχέσης τους, παρά το σκληρό σενάριο, είναι, σύμφωνα με την ηθοποιό, «τρομερή» και «τρυφερή».

• Η Κίτσου στάθηκε στον ρόλο της μητέρας της μικρής Ιωάννας, η οποία «την καθοδήγησε πολύ όμορφα».
• Η ερμηνεία της μικρής ηθοποιού άφησε την Κίτσου «ενεή», αναδεικνύοντας το ταλέντο και την ικανότητα των παιδιών να διαχειριστούν απαιτητικούς ρόλους με την κατάλληλη υποστήριξη.

Από τη Μυθοπλασία στην Πραγματικότητα: Η Προσωπική Τοποθέτηση και Κάλεσμα σε Δράση

Η Μαρία Κίτσου δεν περιορίστηκε στην αναφορά του ρόλου της. Προχώρησε σε μια προσωπική αποκάλυψη και ένα ξεκάθαρο κάλεσμα σε δράση, τονίζοντας τη σημασία της ενεργού παρέμβασης της κοινωνίας.

Η αποκάλυψη περιστατικού ενδοοικογενειακής βίας στον περίγυρό της – που την οδήγησε να καλέσει την αστυνομία για την προστασία μιας γυναίκας και του παιδιού της – καταδεικνύει την κοινωνική ευθύνη που φέρει κάθε πολίτης.

Ανάλυση: Το γεγονός αυτό υπογραμμίζει ότι η ενδοοικογενειακή βία δεν είναι ένα φαινόμενο που «συμβαίνει στους άλλους» ή «πίσω από κλειστές πόρτες», αλλά μια δυστυχώς συχνή πραγματικότητα που απαιτεί άμεση αντίδραση. Η Κίτσου ξεπέρασε το «όχι στον περίγυρό μου» με μια προσωπική εμπειρία που άλλαξε την οπτική της.

Η Σημασία της Καταγγελίας και η Προστασία των Παιδιών

Η ηθοποιός εξέφρασε την πρόθεσή της να επικοινωνήσει με το Ίδρυμα «Ελπίδα», δείχνοντας έμπρακτα την ευαισθητοποίησή της και την επιθυμία της για προσφορά. Η δήλωσή της: «Όταν ακούσουμε κάτι πρέπει να πάρουμε την αστυνομία, το Χαμόγελο του παιδιού» αποτελεί ένα άμεσο μήνυμα σε όλους τους πολίτες.

• Η Κίτσου τόνισε: «Σε μεγάλο ποσοστό τα παιδιά κακοποιούνται από τους ίδιους τους γονείς τους. Εκεί, φυλακή».
• Πρότεινε με σθένος την αναδοχή ως καλύτερη λύση για τα παιδιά που βιώνουν κακοποίηση: «Καλύτερα να πάει σε μια ανάδοχη οικογένεια το παιδί από το να είναι με δυο κακοποιητικά στοιχεία».

Ανάλυση: Η θέση της Κίτσου για την αναδοχή ως εναλλακτική λύση στην κακοποίηση από βιολογικούς γονείς αντικατοπτρίζει μια σύγχρονη προσέγγιση της παιδικής προστασίας. Η ελληνική νομοθεσία έχει κάνει βήματα προς αυτή την κατεύθυνση τα τελευταία χρόνια, αναγνωρίζοντας την αναδοχή ως ένα ουσιαστικό εργαλείο για την εξασφάλιση ενός ασφαλούς περιβάλλοντος για παιδιά σε κίνδυνο, αν και ο θεσμός χρήζει ακόμα περαιτέρω ενίσχυσης και ενημέρωσης του κοινού.

Η «Μάνα» ως Έννοια: Πέρα από τη Βιολογική Σχέση

Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η αναφορά της Κίτσου στην έννοια της μητρότητας, αποστασιοποιώντας την από την απλή βιολογική σχέση. «Μάνα είναι αυτή που το μεγαλώνει το παιδί, αυτή που το πονάει, που το κάνει ευτυχισμένο, άνθρωπο, που του δίνει τα εφόδια για τη ζωή», δήλωσε η ηθοποιός, λυγίζοντας από συγκίνηση.

Αυτή η δήλωση έχει ιδιαίτερο βάρος στο πλαίσιο της συζήτησης για την κακοποίηση. Τονίζει ότι η ουσία της μητρότητας έγκειται στην προσφορά αγάπης, φροντίδας και ασφάλειας, και όχι απλώς στην πράξη της γέννησης.

Προσωπική Περιπέτεια και η Δύναμη της Σειράς

Η Μαρία Κίτσου μοιράστηκε, τέλος, και μια προσωπική περιπέτεια με την υγεία της μητέρας της, τονίζοντας πως ακόμη και μέσα σε δύσκολες συνθήκες, η μητέρα της παρακολουθεί τη σειρά. Αυτό υπογραμμίζει τη δύναμη της τέχνης να αγγίζει, να ευαισθητοποιεί και να προσφέρει έναν τρόπο διαφυγής ή και ελπίδας, ακόμη και σε προσωπικές δυσκολίες.