Σε μια κοινωνία που οι ισορροπίες στην οικογενειακή ζωή δοκιμάζονται καθημερινά, η ηθοποιός Λένα Δροσάκη ανοίγει την καρδιά της και αναλύει τις προκλήσεις της μητρότητας και της συνεπιμέλειας. Μέσα από τη δική της εμπειρία, φωτίζει πτυχές ενός σύγχρονου φαινομένου που αφορά χιλιάδες ελληνικές οικογένειες: την προσπάθεια για αρμονική συνύπαρξη και ανατροφή παιδιών μετά τον χωρισμό, αλλά και την έλλειψη κρατικής μέριμνας για τη γυναίκα-μητέρα.
Η Μητρότητα στην Ελλάδα του Σήμερα: Ένας Δύσκολος Ρόλος χωρίς Υποστήριξη
Η Λένα Δροσάκη θέτει στο επίκεντρο την πολυπλοκότητα του ρόλου της μητέρας, ανατρέποντας την ειδυλλιακή εικόνα που συχνά προβάλλεται. «Ο ρόλος της μαμάς είναι ο πιο δύσκολος που μπορεί να συμβεί σε μια γυναίκα», δηλώνει χαρακτηριστικά στη δημοσιογράφο Κορύνα Μανταγαρή (Real Life). Η ηθοποιός επισημαίνει τη γυμνή αλήθεια: καμία προετοιμασία, καμία ουσιαστική υποδομή δεν υπάρχει για να αντιμετωπίσει μια γυναίκα τις απαιτήσεις της μητρότητας, πέρα από τη στερεοτυπική φράση περί «ευτυχισμένης περιόδου».
Αναδεικνύει, μάλιστα, ένα κενό που αφορά μεγάλο μέρος του γυναικείου πληθυσμού:
- Την έλλειψη κρατικής υποστήριξης προς τη μητέρα.
- Την ανύπαρκτη μέριμνα που θα διευκόλυνε τις γυναίκες να ανταποκριθούν τόσο στις επαγγελματικές όσο και στις μητρικές τους υποχρεώσεις.
Analysis: Η παρατήρηση της Δροσάκη για την «έλλειψη υποδομής» και «κρατικής μέριμνας» αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη κοινωνική πραγματικότητα στην Ελλάδα. Παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες και κάποια μέτρα στήριξης, πολλοί γονείς, ιδίως οι μητέρες, αισθάνονται μόνοι απέναντι στις προκλήσεις, από την εύρεση αξιόπιστων δομών φύλαξης παιδιών μέχρι την εργασιακή ευελιξία. Η σύγκριση με προηγούμενες γενιές, όπου οι μητέρες συχνά δεν εργάζονταν και οι μπαμπάδες είχαν πιο σταθερά ωράρια, υπογραμμίζει την αλλαγή στο σύγχρονο εργασιακό τοπίο και τις επιπτώσεις στην οικογενειακή ζωή.
Συνεπιμέλεια: Βρίσκοντας Ισορροπίες για το Παιδί μετά το Διαζύγιο
Η προσωπική ζωή της Λένας Δροσάκη μετά το διαζύγιο από τον Αλέξανδρο Μπουρδούμη φέρνει στο προσκήνιο το ζήτημα της αποτελεσματικής συνεπιμέλειας. Η ηθοποιός τονίζει τη σημασία της καλής επικοινωνίας με τον πρώην σύζυγό της για την ανατροφή του γιου τους, Αναστάση.
Οι βασικές αρχές που τους καθοδηγούν, όπως περιγράφεται, είναι:
- Επικοινωνία: Η «ουσιαστική επικοινωνία» είναι το «Α και το Ω» για την επιβίωση της οικογένειας, έστω και από απόσταση.
- Ευελιξία στον χρόνο: Μοιράζονται τον χρόνο με το παιδί, καλύπτοντας ο ένας τον άλλον όταν οι επαγγελματικές απαιτήσεις δεν επιτρέπουν την παρουσία του άλλου γονέα.
- Προτεραιότητα στο παιδί: Παρότι εργάζονται πολλές ώρες, προσπαθούν να αφιερώνουν ουσιαστικό χρόνο στον Αναστάση, ακόμη και για λίγο, μέσα από δραστηριότητες όπως το διάβασμα παραμυθιών.
- Συγχώρεση και Προοπτική: Η αναγκαιότητα της επικοινωνίας πηγάζει από τον κοινό σκοπό: την ανατροφή του παιδιού, απαιτώντας συγχώρεση και τη διάθεση να προχωρήσουν παρακάτω.
Η Δροσάκη αναφέρει μια συγκινητική στιγμή: όταν ρώτησε τον γιο της ποιες ήταν οι καλύτερες διακοπές του, εκείνος απάντησε «με τη μαμά και τον μπαμπά», υπογραμμίζοντας την επιθυμία του παιδιού για κοινές στιγμές με αμφότερους τους γονείς, παρά το διαζύγιο. Αυτό, σε συνδυασμό με την επικείμενη θεσμοθέτηση του 15ώρου εργασίας, δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για το μέλλον της οικογένειας.
Analysis: Η ικανότητα της Λένας Δροσάκη και του Αλέξανδρου Μπουρδούμη να διατηρούν μια λειτουργική σχέση συνεπιμέλειας, παρά τις δυσκολίες, αποτελεί ένα θετικό παράδειγμα για άλλους γονείς. Σε μια χώρα όπου υπήρξαν έντονες συζητήσεις γύρω από τον νόμο για την κοινή ανατροφή του 2021, η έμπρακτη εφαρμογή της συνεργασίας μεταξύ πρώην συζύγων αποδεικνύεται κρίσιμη για την ψυχολογική σταθερότητα του παιδιού. Η αναφορά στο 15ωρο εργασίας, αν και δεν είναι ακριβής ως νομοθετική ρύθμιση αλλά ως προβληματισμός για τις αυξημένες εργασιακές απαιτήσεις, εγείρει την ανησυχία για τον διαθέσιμο χρόνο που έχουν οι γονείς με τα παιδιά τους, ανεξαρτήτως οικογενειακής κατάστασης.
O Έρωτας και το Μέλλον: «Δεν νιώθω ότι έχω χαλάσει τη ζωή μου»
Όσον αφορά την προσωπική της ζωή και το ενδεχόμενο μιας νέας σχέσης, η Λένα Δροσάκη διατηρεί μια ρεαλιστική και αποφασιστική στάση. «Δεν νιώθω ότι έχω χαλάσει τη ζωή μου, για να την ξαναφτιάξω», δηλώνει, τονίζοντας ότι τέτοια πράγματα δεν προγραμματίζονται, αλλά «συμβαίνουν». Αυτή η προσέγγιση αντανακλά μια ωριμότητα και την πεποίθηση ότι η ζωή είναι ένας συνεχής κύκλος εμπειριών, χωρίς την ανάγκη για επαναπροσδιορισμό με βάση προηγούμενες καταστάσεις.