Ο πολύς Κλέων Γρηγοριάδης βιώνει μια βαθειά θλίψη, καθώς απεβίωσε ο αγαπημένος του πατέρας, Γιώργος Γρηγοριάδης, σε ηλικία 89 ετών.
Ο εκλιπών υπηρέτησε ως δήμαρχος στον δήμο Ηρακλείου Αττικής κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης, αναλαμβάνοντας καθήκοντα για δύο θητείες, ενώ υπηρέτησε επίσης για πολλά χρόνια ως αντιπρόεδρος της Λυρικής Σκηνής.
Το όνομα του Γιώργου Γρηγοριάδη συνδέεται με την ιστορία της Πολιτικής Αριστεράς στη χώρα, καθώς υπήρξε μέλος της Κ.Ε του ΚΚΕ εσωτερικού και αργότερα του ΣΥΡΙΖΑ.
Η ζωή του πρόκειται για μια διαδρομή αντίστασης, καθώς το 1972 συνελήφθη και υπήρξε θύμα σφοδρών βασανιστηρίων από την δικτατορία.
Ως χειρουργός, ο Γιώργος Γρηγοριάδης εκτέλεσε χιλιάδες επεμβάσεις και θεωρήθηκε ως “γιατρός των φτωχών”, αποδεικνύοντας την αξιοσημείωτη κοινωνική του προσφορά.
Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ:
«Αποχαιρετούμε με βαθιά θλίψη τον σύντροφο Γιώργο Γρηγοριάδη. Υπήρξε ένας εξαιρετικός γιατρός και άνθρωπος με σημαντική κοινωνική συνεισφορά. Εντάσσεται στην ιστορική πορεία της Ανανεωτικής Αριστεράς, υπήρξε λυτρωτής και αγωνιστής κατά της χούντας, ενώ ως κορυφαίος χειρουργός προσέφερε αμέτρητες υπηρεσίες στους συνανθρώπους του. Στη διάρκεια της Μεταπολίτευσης, εκλέχθηκε δήμαρχος για δύο θητείες στον δήμο Ηρακλείου Αττικής και διηύθυνε τη Λυρική Σκηνή Αθηνών.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του, παρέμεινε πιστός στα ιδανικά της αριστεράς, συμμετέχοντας ενεργά στο ΣΥΡΙΖΑ από την ίδρυσή του. Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του».
Η Πολιτική Γραμματεία του ΜέΡΑ25 ανακοινώνει:
«Με θλίψη, λάβαμε την είδηση του θανάτου του Γιώργου Γρηγοριάδη, έναν αξιοσέβαστο γιατρό-χειρουργό και αταλάντευτο αντιστασιακό κατά της Χούντας. Υπηρέτησε ως δήμαρχος στο Ηράκλειο Αττικής για δύο θητείες και υπηρέτησε με αφοσίωση ως αντιπρόεδρος της Λυρικής Σκηνής. Επίσης ήταν μέλος της Κ.Ε του ΚΚΕ εσωτερικού και αργότερα του ΣΥΡΙΖΑ. Γεννημένος σε μια οικογένεια φεουδαρχών, αναζητούσε πάντοτε την ελευθερία, κυνηγώντας μια κυριολεκτικά διαφορετική πορεία στη ζωή του. Βασανίστηκε από το καθεστώς των συνταγματαρχών και στη Μεταπολίτευση, έκανε αισθητή την παρουσία του στα κοινά του δήμου του και στον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών.»