Η Ιωάννα Τούνη πήγε ξανά στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης το πρωί της Παρασκευής, 28 Νοεμβρίου, για την υπόθεση του revenge porn. Συνοδευόταν από τη φίλη της Στέλλα Πάσσαρη και τον νέο της σύντροφο. Η δίκη όμως δεν έγινε και αναβλήθηκε για τις 23 Ιανουαρίου.
Την επόμενη μέρα, Σάββατο 29 Νοεμβρίου, η Ιωάννα Τούνη μοιράστηκε σκέψεις της μέσα από stories στο Instagram. Εκεί μίλησε για τον αγώνα που δίνει όλα αυτά τα χρόνια, όχι μόνο για τον εαυτό της αλλά για όλες τις γυναίκες που πέρασαν κάτι παρόμοιο. Δεν αντέχει πια να εξηγεί συνέχεια ότι εκείνη είναι το θύμα.
Η δύσκολη μέρα στο δικαστήριο
Μπήκα μόνη μου σε μια τεράστια αίθουσα, απέναντι στους κατηγορούμενους, την έδρα… Μάρτυρες να μπαίνουν ένας ένας, φωνές, ένταση, δάκρυα. Αλήθειες να διαστρεβλώνονται. Κι εγώ εκεί. Να ακούω, να σφίγγω ξανά τα δόντια για να μη λυγίσω.
Και στο τέλος; Η δίκη διακόπηκε. Πάλι! Μεταφέρθηκε λοιπόν για τις 23 Ιανουαρίου… Οπότε πάμε ξανά. Και άλλη υπομονή. Κι άλλη δύναμη!
Εύχομαι μόνο να τελειώσει όλο αυτό όσο πιο γρήγορα γίνεται και να μπορέσω επιτέλους να ανασάνω…
Ο αγώνας για δικαίωση και τις άλλες γυναίκες
Όταν οκτώ χρόνια μετά, δεν έχω ακόμη δικαιωθεί… Όταν υπάρχει ακόμη ερωτηματικό για το αν είμαι το θύμα ή ο θύτης… Αναρωτιέμαι πραγματικά τι ελπίδα έχει μια κοπέλα 18 χρονών, που ζει σε μια μικρή πόλη, στο σπίτι των γονιών της, χωρίς οικονομική δυνατότητα, χωρίς ψυχική δύναμη, χωρίς φωνή;
Αν εγώ, με τον δημόσιο λόγο που θεωρητικά έχω, με την «επιρροή», με τα μέσα, με τον κόσμο που με στηρίζει, ακόμη παλεύω να αποδείξω το αυτονόητο –ότι είμαι το θύμα– τότε τι γίνεται με όλες αυτές τις κοπέλες που δεν έχουν τίποτα να τις προστατεύσει;
Που δεν ξέρουν πού να απευθυνθούν; Που φοβούνται ότι δεν θα τις πιστέψει κανείς; ΔΕΝ ΠΑΛΕΥΩ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΠΙΑ! Δεν παλεύω λοιπόν μόνο για τον εαυτό μου. Παλεύω για την κανονικότητα που πρέπει να υπάρχει. Για την αξιοπρέπεια που καμία γυναίκα δεν πρέπει να χάνει.
Για την αλήθεια που δεν πρέπει να χρειάζεται να αποδεικνύεται ξανά και ξανά μέχρι εξάντλησης. Ελπίζω πραγματικά κάθε διεστραμμένος άνθρωπος που θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να παραβιάσει έτσι μια γυναίκα, να εκμεταλλευτεί την εμπιστοσύνη της, να την εκθέσει, να της καταστρέψει την ψυχή… Να δει αυτή την υπόθεση και να φοβηθεί.
Να καταλάβει ότι αυτές οι πράξεις δεν είναι “λάθη”. Είναι βία. ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ! Και εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, καμία άλλη γυναίκα να μη ζήσει αυτό που έζησα εγώ.
