Η Ελισάβετ Μουτάφη άνοιξε την καρδιά της σε μια συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ και στον Αστέρη Κασιμάτη. Μίλησε για τον γιο της, τον Δημήτρη, που υιοθέτησε μαζί με τον άντρα της, τον δημοσιογράφο Μάνο Νιφλή, το καλοκαίρι του 2024 από τη Σιέρα Λεόνε. Ένας χρόνος πέρασε τώρα, και η ζωή τους άλλαξε εντελώς.
Η καθημερινότητα με το παιδί στην Ελλάδα
Ο Δημήτρης, που θα πάρει το όνομα του μπαμπά μου –θα τον βαφτίσει ο Κωνσταντίνος και η κολλητή μου φίλη, Φανή–, είναι πλέον 4,5 χρόνων. Είναι πολύ έξυπνος, πολύ ενεργητικός να είναι καλά, αλλά κι εγώ πια είμαι μεγαλομαμά. Δεν είμαι ούτε 20 ούτε 25. (Γελάει.) Ένα παιδί είναι απόλυτη ευτυχία, αλλά βέβαια είναι και κούραση. Υπάρχει τεράστιο άγχος. Πρέπει γρήγορα να συνειδητοποιήσεις ότι πια δεν είσαι εσύ το επίκεντρο.
Κάθε μέρα φέρνει καινούργιες προκλήσεις. Ο μικρός ρωτάει ασταμάτητα για τα πάντα γύρω του.
Όταν ήμασταν στην Αφρική, δεν ήξερε ελληνικά. Τώρα τα μιλάει φαρσί. Συνέχεια ρωτάει «γιατί;» και εσύ οφείλεις να απαντάς, όπως «γιατί είναι μπλε το σκαντζοχοιράκι ο Σόνικ;». Πρέπει να βρεις την απάντηση. (Γελάει.)
Το ταξίδι μέχρι την υιοθεσία από την Αφρική
Η ιδέα για υιοθεσία ωρίμασε σιγά σιγά στη ζωή της. Αρχικά σκεφτόταν εγκυμοσύνη, αλλά τα χρόνια πέρασαν και άλλαξε πορεία. Δεν ήθελε εξωσωματικές, σεβάστηκε όσους το κάνουν, μα προτίμησε άλλο δρόμο.
Είχα στο μυαλό μου ότι θα μείνω έγκυος και θα κάνω παιδί, χωρίς όμως να είναι αυτοσκοπός στη ζωή μου. Όταν πια μεγάλωσα, είδα ότι δεν είναι τόσο απλό. Δεν ήθελα να μπω στη διαδικασία των αλλεπάλληλων εξωσωματικών, κάτι που δεν κατακρίνω, το τονίζω, για να μην παρεξηγηθώ, ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Όταν γνώρισα τη Φωτεινή Παντζιά και πήρα στην αγκαλιά μου την κόρη της, Βασιλική, είπα: «Αυτό θέλω». Ερωτεύτηκα αμέσως αυτό το ενδεχόμενο, οπότε προχωρήσαμε με τον Μάνο κατευθείαν τις διαδικασίες. Η πρώτη φορά που ταξίδεψα στην Αφρική για να δω τον Δημήτρη ήταν το Πάσχα του 2024. Μετά βρέθηκα ξανά κοντά του τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς. Ταξίδεψα για να δω πάλι το παιδί, μέχρι να γίνει το δικαστήριο, που ευτυχώς προχώρησε πολύ γρήγορα. Ήμασταν από τους τυχερούς. Έμεινα μόνο έναν μήνα και επέστρεψα στην Ελλάδα με τον Δημήτρη.
Τώρα, η οικογένεια μιλάει ανοιχτά για όλα μπροστά του. Δεν κρύβουν την υιοθεσία, και σύντομα θα του εξηγήσουν τα πάντα.
Μπροστά του μιλάμε. Απλώς δεν ξέρω τι καταλαβαίνει ακόμα. Αλλά θα του κάνω συζήτηση. Άμεσα θα γίνει αυτό. Δεν κρύβουμε τίποτα, λέμε τα πάντα.