Η Χριστίνα Τσάφου αποτέλεσε πρόσφατα θέμα συζήτησης στην εκπομπή «The 2night Show» με τον Γρηγόρη Αρναούτογλου, όπου μοιράστηκε προσωπικές της στιγμές και εμπειρίες από τη ζωή της. Ιδιαίτερη μνεία έκανε σε ένα ατύχημα που είχε με την μηχανή της, αλλά και στους λόγους που την οδηγούν να αποφεύγει τις ρομαντικές σχέσεις.
Η ταλαντούχα ηθοποιός της σειράς «VIΠ ΚΑΛΑ ΓΕΡΑΜΑΤΑ» στο ΑΝΤ1, αναφέρθηκε στην κατάσταση της μέσης της, δηλώνοντας: «Η μέση μου είναι σε άσχημη κατάσταση. Όλοι νομίζουν ότι έπεσα από το μηχανάκι, αλλά προήλθε από μια στραβή κίνηση. Δεν μπήκε σωστά το σταντ και το μηχανάκι μου ήρθε στα χέρια. Άκουσα ένα δυνατό κρακ και δυστυχώς υπέστην μετατόπιση σπόνδυλου και κατάγματα. Αρχικά, μου πρότειναν ενέσεις, αλλά τώρα κάνω φυσικοθεραπείες, μαλάξεις και βελονισμό. Το μηχανάκι είναι τρόπος ζωής για εμένα και παρότι στα γυρίσματα και στο θέατρο χρησιμοποιώ αυτοκίνητο, παραμένω προσηλωμένη στην αγάπη μου για τη μοτοσικλέτα. Έχω μια ανθεκτική φύση, αλλά ταυτόχρονα είμαι και πολύ ευαίσθητη».
Η Χριστίνα, κοιτώντας πίσω στα παιδικά της χρόνια, περιέγραψε τις επιπτώσεις της απουσίας της μητέρας της, λέγοντας: «Ο πατέρας μου με αποκαλούσε σπάνια με το όνομά μου, μόνο όταν ήθελε να με φωνάξει αυστηρά. Από την ηλικία των δύο ετών, η έλλειψη της μητρικής φιγούρας με επηρεάζει. Με αποκαλούσαν Μάρθα Βούρτση λόγω της συναισθηματικής μου κατάστασης. Ονειρευόμουν ότι κάποια μέρα θα με έπαιρνε η μητέρα μου, αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ. Τελικά, μεγαλώνοντας, αποφάσισα να μην την αναζητήσω ξανά. Την συγχώρεσα γιατί ήταν η μητέρα μου και τον επέρασα με αγάπη από τους άλλους γύρω μου, οπότε είμαι ευγνώμονη για αυτόν τον τομέα της ζωής μου.
Η ηθοποιός, αναφερόμενη στη ζωή της, είπε: «Δεν επιθυμώ να είμαι σε μία σχέση. Παρατηρώντας τους ανθρώπους, έχω καταλήξει ότι έχω γίνει πιο επιλεκτική. Εκτιμώ την ησυχία μου και απολαμβάνω την αυτονομία μου. Είμαι συνηθισμένη να είμαι μόνη μου στο σπίτι, εκτός από τις στιγμές με τον εγγονό μου, που είναι το κομβικό σημείο της ζωής μου. Η μοναξιά μπορεί να είναι δύσκολη, ειδικά τώρα που αντιμετωπίζω το θέμα με τη μέση μου, και αναρωτιέμαι πώς θα ήταν αν είχα κάποιον να μοιραστώ αυτά τα δυσάρεστα με.»