Η Άριελ Κωνσταντινίδη, λίγο πριν φέρει στον κόσμο την κόρη της, μίλησε για την οικογένειά της και τη σχέση της με τη μητέρα της.
Η ζωή στο Παλαιό Φάληρο και η μοναξιά
Η Άριελ Κωνσταντινίδη μεγάλωσε στο Παλαιό Φάληρο. Ο πατέρας της ήταν γιατρός ΩΡΛ, αλλά η παρουσία του στο σπίτι ήταν σημαντική. Μεγαλώνοντας με δύο μεγαλύτερες αδελφές που ήταν ήδη στο Γυμνάσιο, ένιωθε κάπως σαν μοναχοπαίδι. Αυτή η κατάσταση την οδήγησε σε μια αίσθηση μοναξιάς, καθώς δεν είχε την ευκαιρία να παίζει με παιδιά της ηλικίας της.
Η σύνθετη σχέση με τη μητέρα
Η σχέση της Άριελ με τη μητέρα της ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Περιγράφει τη μητέρα της ως μια γυναίκα με «εσωτερικό μισογυνισμό» και «διαταραχή προσωπικότητας». Αυτό το κλίμα δημιουργούσε μια αίσθηση καταπίεσης στο σπίτι, καθιστώντας τη σχέση τους περίπλοκη. Η Άριελ θέτει το ερώτημα: «Αν σε αγαπάω και σε κρατάω φυλακισμένο, είναι αγάπη αυτό;»
Ψυχοθεραπεία και ο δρόμος της αποδοχής
Αναγνωρίζοντας τις δυσκολίες του παρελθόντος και την επίδρασή τους, η Άριελ Κωνσταντινίδη αναφέρθηκε στην ψυχοθεραπεία. Αρχικά, λόγω των βιωμάτων της, πίστευε ότι δεν θα ήθελε να κάνει παιδιά. Ωστόσο, η ψυχοθεραπεία την βοήθησε να επεξεργαστεί αυτά τα συναισθήματα και τελικά να προχωρήσει στην απόφαση να γίνει μητέρα, όταν ένιωσε έτοιμη. Θεωρεί ότι η δύσκολη σχέση με τη μητέρα της την έχει φέρει στο σημείο που βρίσκεται σήμερα. Για εκείνη, το κλειδί δεν είναι να μην υπάρχουν δυσκολίες, αλλά ο τρόπος που τις αντιμετωπίζει κανείς και αν επιλέγει να προχωρήσει ή να παραμείνει θύμα των καταστάσεων.