Αναστασία: “Ένιωθα ότι θα πεθάνω” – Μια εξομολόγηση για τις κρίσεις πανικού και την ψυχοθεραπεία.
Στην εκπομπή “Αστερόσκονη”, η Αναστασία άνοιξε την καρδιά της στους Νίκο Γρίτση και Στεφανία Γατσάκου, μιλώντας για τις δύσκολες στιγμές με τις κρίσεις πανικού και την απόφασή της να αναζητήσει βοήθεια μέσω της ψυχοθεραπείας.
Η Αποδοχή της Ψυχοθεραπείας
Η τραγουδίστρια εξήγησε ότι χρειάστηκε τρία χρόνια για να ξεπεράσει την άρνηση και να ξεκινήσει ψυχοθεραπεία, τονίζοντας τη σημασία της επαγγελματικής βοήθειας για την προσωπική της εξέλιξη.
“Μέχρι στιγμής αυτά που μου έχει πει είναι πράγματα που τα έχω σκεφτεί, απλά σίγουρα σου ανοίγει κάποιους μεγαλύτερους ορίζοντες και σε βάζει σε δρόμους που παίζει να μην έχεις σκεφτεί. Το μεγαλύτερό μου πρόβλημα ήταν οι κρίσεις πανικού, για αυτό πήγα γιατί το έπαθα μέσα στο ίδιο μου το σπίτι κι είπα ότι δεν μου αξίζει αυτό το πράγμα.” Η Αναστασία εστίασε στο γεγονός ότι οι κρίσεις πανικού, που βίωσε εντός του ίδιου της του σπιτιού, την οδήγησαν στην αναζήτηση ψυχολογικής υποστήριξης.
Η Σημασία της Ζωής και η Υπέρβαση του Φόβου
Η Αναστασία μοιράστηκε τις σκέψεις της για το μέλλον, αναγνωρίζοντας ότι δεν πρέπει να περιορίζεται σε προσωρινές επιδιώξεις, αλλά να επικεντρώνεται στην ολόκληρη τη ζωή που έχει μπροστά της.
“Το λάθος που έκανα ήταν ότι έλεγα πως έχω ένα καλοκαίρι μπροστά μου. Όχι, δεν έχω ένα καλοκαίρι, έχω ολόκληρη τη ζωή μπροστά μου.”
Η Αναζήτηση Στήριξης στην Πίστη
Η τραγουδίστρια μίλησε για την επίσκεψή της στον πνευματικό της στη Σαλαμίνα, εκφράζοντας φόβους για τον θάνατο και την επιθυμία να αφιερωθεί στην εκκλησία λόγω της πίεσης που ένιωθε.
“Είχα πάει στον πνευματικό μου στη Σαλαμίνα και του είχα πει ότι νιώθω πως θα πεθάνω. Τον είχα ρωτήσει μήπως είναι καλύτερα να τα σταματήσω όλα και να αφιερωθώ στην εκκλησία. Είχα πιεστεί πάρα πολύ. ”
Η Επιρροή του Θανάτου της Γιαγιάς και η Ελπίδα για το Μέλλον
Η Αναστασία αποκάλυψε ότι οι κρίσεις πανικού εντάθηκαν μετά τον θάνατο της γιαγιάς της, φτάνοντας σε σημείο να αισθάνεται ανυπόφορη πίεση. Η συμβουλή του πνευματικού της, ότι έχει σημαντικό έργο να προσφέρει και ότι οι φόβοι της δεν θα γίνουν πραγματικότητα, της έδωσε δύναμη και ελπίδα για το μέλλον.
“Εκεί ξεκίνησαν έντονα οι κρίσεις πανικού, μετά τον θάνατο της γιαγιάς μου. Είχα φτάσει σε ένα σημείο που ένιωθα ότι θα πεθάνω και ότι δεν αντέχω άλλο. Ο πνευματικός μου είπε ότι έχω τεράστιο έργο να δώσω στον κόσμο και όλα αυτά που σκέφτομαι δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ. Ότι θα πεθάνω ή ότι θα γίνει κάτι κακό.”
Η εξομολόγηση της Αναστασίας αποτελεί μια ειλικρινή μαρτυρία για τη σημασία της ψυχικής υγείας και της αναζήτησης βοήθειας σε δύσκολες στιγμές. Επίσης, υπογραμμίζει τη σημασία της πίστης και της ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον.