Η αυλαία έπεσε για το 82ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, αφήνοντας πίσω του όχι μόνο αξέχαστες κινηματογραφικές στιγμές, αλλά και μια σειρά από ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία που αναδεικνύουν το μέγεθος και την επιρροή αυτού του κορυφαίου πολιτιστικού θεσμού.
Ένας Μαραθώνιος Κινηματογραφικής Δημιουργίας: Οι Συμμετοχές
Η φετινή διοργάνωση απέδειξε για άλλη μια φορά την παγκόσμια απήχηση της Μόστρα, με έναν εντυπωσιακό αριθμό υποβολών. Συγκεκριμένα, 4.580 ταινίες διεκδίκησαν μια θέση στο πολυπόθητο πρόγραμμα. Από αυτές, οι 1.936 ήταν ταινίες μεγάλου μήκους, αναδεικνύοντας την έντονη παραγωγική δραστηριότητα του διεθνούς κινηματογραφικού τοπίου. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δημιουργοί κατέβαλαν 200 ευρώ ($234) για να έχουν την ευκαιρία να παρουσιάσουν το έργο τους, ενώ βασικές προϋποθέσεις ήταν η ολοκλήρωση της ταινίας μετά τις 7 Σεπτεμβρίου 2024 και, το σημαντικότερο, η παγκόσμια πρεμιέρα της στη Βενετία.
Η Ψυχή της Κρίσης: Η Κριτική Επιτροπή
Επικεφαλής της Κριτικής Επιτροπής του κύριου διαγωνιστικού τμήματος ήταν ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής Αμερικανός σκηνοθέτης Αλεξάντερ Πέιν. Η επιτροπή, που απαρτιζόταν από επτά καταξιωμένα μέλη της διεθνούς κινηματογραφικής σκηνής, είχε την τιμή και την ευθύνη να επιλέξει τους νικητές ανάμεσα σε μια πληθώρα ποιοτικών έργων. Στο πλευρό του Πέιν βρέθηκαν: Φερνάντα Τόρες, Μοχαμάντ Ρασουλόφ, Στεφάν Μπριζέ, Μάουρα Ντελπέρo, Κριστιάν Μουνγκιού και Τσάο Τάο.
Οι Πρεμιέρες και οι Διακρίσεις
Στο κεντρικό διαγωνιστικό τμήμα προβλήθηκαν 21 ταινίες, ένα ποσοστό μόλις λίγο μεγαλύτερο του 1% των συνολικών υποβληθεισών μεγάλου μήκους παραγωγών. Αυτά τα φιλμ διεκδίκησαν τα κορυφαία βραβεία, με τον Χρυσό Λέοντα να απονέμεται στην ταινία του Τζιμ Τζάρμους, «Father Mother Sister Brother», όπως μετέδωσε το Associated Press. Εκτός συναγωνισμού, το κοινό είχε την ευκαιρία να απολαύσει 30 παγκόσμιες πρεμιέρες, ανάμεσά τους και το ενδιαφέρον «After the Hunt» του Λούκα Γκουαντανίνο.
Παράλληλα, το τμήμα Ορίζοντες (Orizzonti) φιλοξένησε 19 φιλμ που διαγωνίστηκαν για τα δικά τους βραβεία, ενώ η ενότητα Venice Classics προσέφερε μια μοναδική ευκαιρία για τους σινεφίλ να ανακαλύψουν ή να ξαναβρούν 18 ψηφιακά αποκαταστημένες ταινίες, αναδεικνύοντας την αιώνια αξία της κινηματογραφικής κληρονομιάς.
Παγκόσμια Αντιπροσώπευση και Συμβολισμοί
Η διεθνής διάσταση του Φεστιβάλ τονίζεται από την προέλευση των επιλεγμένων ταινιών, οι οποίες ήρθαν από ένα εντυπωσιακά ευρύ φάσμα 65 χωρών. Από τις κινηματογραφικές δυνάμεις όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία και η Ιταλία, μέχρι χώρες όπως ο Ισημερινός και η Σλοβακία, η Βενετία απέδειξε για άλλη μια φορά ότι αποτελεί ένα πραγματικά παγκόσμιο σταυροδρόμι κινηματογραφικών φωνών.
Ανεξίτηλες Στιγμές και Ρεκόρ
- Το Ιστορικό Χειροκρότημα: Η ταινία «The Voice of Hind Rajab» της Τυνήσιας σκηνοθέτιδας Κάουτερ Μπεν Χάνια, νικήτρια του Αργυρού Λέοντα – Μεγάλου Βραβείου της Επιτροπής, συγκλόνισε το κοινό. Με διάρκεια μόλις 90 λεπτά – η μικρότερη παραγωγή στο διαγωνιστικό τμήμα – απέσπασε το πιο παρατεταμένο standing ovation στην ιστορία του Φεστιβάλ, 22 λεπτά. Αυτό το πρωτοφανές χειροκρότημα ξεπέρασε το προηγούμενο ρεκόρ των 18 λεπτών της περσινής νικήτριας με Χρυσό Λέοντα, «The Room Next Door» του Πέδρο Αλμοδόβαρ, υπογραμμίζοντας την τεράστια συναισθηματική της απήχηση.
- Η Μεγαλύτερη Διάρκεια: Το πολιτικό θρίλερ του Ολιβιέ Ασαγιάς, «The Wizard of the Kremlin», με τον Τζουντ Λο στο ρόλο του Βλαντίμιρ Πούτιν, κατέκτησε τον τίτλο της μεγαλύτερης σε διάρκεια ταινίας του διαγωνιστικού τμήματος, με 156 λεπτά (2 ώρες και 36 λεπτά) προβολής.
- Η Φωνή της Διαμαρτυρίας: Μια απρόσμενη αλλά ιστορική στιγμή ήταν η διαδήλωση 10.000 ατόμων στο Λίντο στις 30 Αυγούστου, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα κατά της γενοκτονίας στη Γάζα. Οι διοργανωτές δήλωσαν πως πρόκειται για τη μεγαλύτερη διαμαρτυρία που έχει λάβει χώρα ποτέ σε κινηματογραφικό φεστιβάλ, προσδίδοντας μια αυξημένη κοινωνικοπολιτική διάσταση στη φετινή διοργάνωση.
Τιμητικές Διακρίσεις και Εμβληματικές Επιστροφές
Το Φεστιβάλ τίμησε δύο εμβληματικές προσωπικότητες του κινηματογράφου με τον Χρυσό Λέοντα Συνολικής Προσφοράς: την αθάνατη ηθοποιό Κιμ Νόβακ, γνωστή για την ερμηνεία της στο «Vertigo» του Άλφρεντ Χίτσκοκ, και τον πρωτοποριακό σκηνοθέτη Βέρνερ Χέρτζογκ.
Ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε η επιστροφή του θρυλικού Φράνσις Φορντ Κόπολα, ο οποίος, έχοντας λάβει ο ίδιος τον Τιμητικό Χρυσό Λέοντα το 1992, απένειμε φέτος το κορυφαίο βραβείο στον Χέρτζογκ. Η παρουσία του Κόπολα συνδυάστηκε με την πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ «Megadoc» του Μάικ Φίγκις, το οποίο ρίχνει φως στα παρασκήνια της πολυαναμενόμενης ταινίας του, «Megalopolis». Επιπλέον, προβλήθηκε και το «Marc by Sofia» της Σοφία Κόπολα, ένα ντοκιμαντέρ για τον σχεδιαστή μόδας Μαρκ Τζέικομπς, υπογραμμίζοντας την πολυεδρική παρουσία της οικογένειας Κόπολα.
Η Υλική Πλευρά της Λάμψης
Πέρα από τις καλλιτεχνικές επιδόσεις, το Φεστιβάλ της Βενετίας είναι και ένα γεγονός υψηλού lifestyle. Η ιστορική Sala Grande, η κεντρική αίθουσα, φιλοξένησε τις μεγαλύτερες προβολές και τελετές με χωρητικότητα 1.032 θεατών.
Για τη διαμονή των αστέρων, το Belmond Hotel Cipriani αποτελεί την επιτομή της πολυτέλειας, με τιμή διανυκτέρευσης που φτάνει τα $5.370. Εκτός Λίντο, προσφέρει την απαραίτητη ιδιωτικότητα σε προσωπικότητες όπως οι Τζορτζ Κλούνεϊ, Άνταμ Σάντλερ και Τζούλια Ρόμπερτς, συνοδευόμενη από υπέροχη θέα στην πλατεία του Αγίου Μάρκου.
Ακόμα και ένα κοκτέιλ μπορεί να έχει τη δική του ιστορία: το «Buonanotte», στα 34 ευρώ, δημιουργήθηκε ειδικά για τον Τζορτζ Κλούνεϊ από τον μπάρμαν Γουόλτερ Μπολζονέλα στο Bar Gabbiano του Cipriani. Περιγράφεται ως «δροσερό, φρουτώδες και με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ», συνδυάζοντας βότκα, λάιμ, τζίντζερ, αγγούρι και χυμό κράνμπερι.
Τέλος, μία από τις πιο εμβληματικές εικόνες του Φεστιβάλ είναι η άφιξη των κινηματογραφικών αστέρων με σκάφος. Αυτή η διαδρομή γίνεται μέσω της λιμνοθάλασσας της Βενετίας, της οποίας το απρόβλεπτο βάθος φτάνει σε ορισμένα σημεία τα 21 μέτρα, προσθέτοντας ένα επιπλέον στοιχείο μυστηρίου και γοητείας σε αυτή τη μοναδική εμπειρία.
Πηγή εξωτερικής φωτογραφίας: associated press