Ο Ολυμπιακός προσκαλεί τους αθλητές του να αναπολήσουν την παιδική τους ηλικία!

Ακολουθώντας αυτή την ιδέα, ο αρχηγός της ομάδας, Κώστας Παπανικολάου, μοιράζεται τις αναμνήσεις του:

Στα 10 μου χρόνια ζούσα… «στα Γρεβενά».

Συνέβη αυτό… «με τον αδερφό και τους γονείς μου. Η ζωή ήταν υπέροχη τότε, γεμάτη χαρές και ξέγνοιαστες στιγμές. Μια όμορφη πόλη με εξέχοντες φίλους και παιχνίδια όλη μέρα».

Σχετικά με τα κατοικίδια… «Δεν είχαμε κατοικίδια τότε».

Όσον αφορά το σχολείο… «Πήγαινα στο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών, ήταν η Α’ δημοτικού, και θυμάμαι με νοσταλγία».

Ο καλύτερος φίλος μου… «ήταν ο Γιώργος Μπλάντος και σημερα είναι ο κουμπάρος μου. Είμαστε φίλοι από το νηπιαγωγείο».

Από τα παρατσούκλια που είχα… «με φώναζαν ΠαπαΝίκ ή σβόλο, αλλά δεν ξέρω γιατί».

Η αθλητική μου δραστηριότητα στα 10… «δεν είχα αρχίσει μπάσκετ, γιατί έπαιζα βόλεϊ στον Γυμναστικό Σύλλογο Γρεβενών μέχρι που ανακάλυψα το μπάσκετ μέσω του Φιλαθλητικού Ομίλου Πρωτέας Γρεβενών».

Παλαιότεροι αγαπημένοι παίκτες… «Ειλικρινά, στα 10 μου δεν παρακολουθούσα μπάσκετ».

Η αγαπημένη μου τηλεοπτική εκπομπή… «ήταν το “Μεν και Δε” και οι “Ατρόμητοι” με τον Ταρούσα».

Στο πρωινό μου… «έπινα ένα ποτήρι γάλα και έτρωγα μια τυρόπιτα στο πρώτα διάλειμμα».

Οι καλοκαιρινές μου διακοπές… «ήταν στους Νέους Πόρους Πιερίας, με τις υπέροχες παραλίες. Η μαμά έφερνε νοστιμιές από το χωριό, γεμιστά και κεφτεδάκια!»

Στο πορτοφόλι μου… «δεν είχα τίποτα στα 10 μου, όλα τα χαρτζιλίκια πήγαιναν για ηλεκτρονικά».

Για ύπνο πήγαινα… «συνήθως γύρω στις 10».

Αγαπημένα παιχνίδια στα 10… « ήταν παρόμοια με φίλους, παίζαμε κυνηγητό με μπάλα, κρυφτό και γκάζο-τενεκέ. Οι αναμνήσεις αυτές είναι γεμάτες διασκέδαση».

Το πιο κουτό που είχα κάνει… «ήταν να σπάσω το χέρι μου καβαλώντας ένα ποδήλατο!».

Πρότυπό μου… «ήταν ο αδερφός μου, τον είχα πάντα σαν παράδειγμα».

Ο αγαπημένος μου τόπος… «ήταν το χωριό μου, το διαλεκτό Τρικάλων, όπου πέρασα όμορφες στιγμές».

Η κακή μου συνήθεια… «ήταν να τρώω τα νύχια μου».

Αγαπημένο μου παιχνίδι… «ήταν το ποδόσφαιρο με φίλους στην πλατεία».

Ανυπομονούσα για… «την πίτσα που τρώγαμε σπάνια, έμοιαζε με γιορτή!».

Αν είχα 100 ευρώ… «θα τα έδινα για πανίνι ή σοκολάτες».

Αθλήματα που μου άρεσαν… «ήταν το βόλεϊ και λίγο αργότερα το άλμα εις ύψος. Το ποδόσφαιρο πάντα με ενδιέφερε».

Επιπλέον μ’ άρεσε… «να βοηθάω στην εκκλησία όταν ήμουν στο χωριό μου».

Κλείνοντας, θα ήθελες να μοιραστείς την έννοια του Ολυμπιακού για σένα; 

«Ο Ολυμπιακός για μένα είναι οικογένεια. Είναι το δεύτερο σπίτι μου, γεμάτο αναμνήσεις και συναισθήματα. Είναι κομμάτι της ζωής μου, γεμάτο όμορφες και δύσκολες στιγμές».