Η Αθήνα ασφυκτιά κάτω από το βάρος της κυκλοφοριακής συμφόρησης, με τον Κηφισό να αναδεικνύεται σε σύμβολο αυτής της καθημερινής ταλαιπωρίας. Τί έρχεται να αλλάξει αυτό το σκηνικό και να ανακουφίσει χιλιάδες οδηγούς στην καρδιά του λεκανοπεδίου;

Ο νέος οδικός άξονας «Παράκαμψη Αττικής»: Λύση για τον Κηφισό και τη Δυτική Αττική

Μία από τις πλέον κρίσιμες παρεμβάσεις που δρομολογούνται για την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού προβλήματος στην Αττική είναι η κατασκευή της «Παράκαμψης Αττικής». Πρόκειται για έναν νέο αυτοκινητόδρομο, μήκους περίπου 40 χιλιομέτρων, που φιλοδοξεί να μεταμορφώσει το οδικό δίκτυο της περιοχής, μειώνοντας την επιβάρυνση στον Κηφισό και διευκολύνοντας τις μετακινήσεις, ιδίως για τις εμπορευματικές μεταφορές.

Αυτός ο νέος άξονας θα συνδέει τα Οινόφυτα με τον Άγιο Λουκά, όπου και θα ενώνεται με την Αττική Οδό. Ο στρατηγικός του ρόλος είναι διπλός:

• Θα εκτρέψει σημαντικό μέρος της κυκλοφορίας, ιδιαίτερα των βαρέων οχημάτων, βορειοδυτικά της Αττικής.
• Θα αποσυμφορήσει το Θριάσιο Πεδίο και την ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Αττικής, που επιβαρύνονται σημαντικά από τα φορτία που προέρχονται από το λιμάνι της Ελευσίνας και κατευθύνονται προς τη Βόρεια Ελλάδα.

Η υλοποίηση αυτού του έργου αναμένεται να προσφέρει ουσιαστική ανακούφιση στους χιλιάδες καθημερινούς χρήστες του Κηφισού, επιτρέποντας μια ομαλότερη ροή της κυκλοφορίας.

Ο θεσμός των Πρότυπων Προτάσεων και η επανεκκίνηση ενός αιωνόβιου προβλήματος

Το σχέδιο για την «Παράκαμψη Αττικής» αναδύεται μέσα από τον θεσμό των Πρότυπων Προτάσεων. Αυτός ο μηχανισμός επιτρέπει σε ιδιώτες επενδυτές, εν προκειμένω σε μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία, να υποβάλλουν ολοκληρωμένες μελέτες για μεγάλα έργα, οι οποίες περιλαμβάνουν λεπτομερή κοστολόγηση, χρονοδιαγράμματα, προτάσεις χρηματοδότησης και σχέδια εκμετάλλευσης. Η κεντρική ιδέα είναι οι προτάσεις αυτές να αξιολογηθούν από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών και, εφόσον κριθούν βιώσιμες, να οδηγήσουν σε ανοιχτούς διαγωνισμούς για την υλοποίησή τους.

Ανάλυση: Η επαναφορά του έργου στο προσκήνιο, μετά από μια μακρά περίοδο αδράνειας, αναδεικνύει την επιτακτική ανάγκη για ριζικές λύσεις στο κυκλοφοριακό της Αττικής. Ο θεσμός των Προτύπων Προτάσεων, αν και έχει επικριθεί κατά καιρούς για την πολυπλοκότητά του, φαίνεται να αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο για την κινητοποίηση ιδιωτικών κεφαλαίων και τεχνογνωσίας σε έργα δημόσιου ενδιαφέροντος.

Ιστορικό υπόβαθρο και η πρόκληση των αποζημιώσεων

Η ιδέα ενός οδικού άξονα που θα παρακάμπτει τον Κηφισό δεν είναι πρόσφατη. Στο παρελθόν, υπήρχαν μελέτες για τη σύνδεση της Βοιωτίας με την Αττική Οδό μέσω του άξονα Ελευσίνα–Θήβα–Υλίκη. Ωστόσο, το 2015, το έργο ακυρώθηκε. Ο κύριος λόγος της ακύρωσης ήταν οι ανησυχίες για πιθανές οικονομικές αξιώσεις αποζημίωσης από παραχωρησιούχους γειτονικών αυτοκινητοδρόμων. Οι φορείς αυτοί φοβόντουσαν μείωση των εσόδων από τα διόδια, καθώς η νέα διαδρομή θα αποσπούσε κυκλοφοριακούς φόρτους.

Ανάλυση: Το ιστορικό του έργου υπογραμμίζει μία κρίσιμη πτυχή των μεγάλων οδικών υποδομών στην Ελλάδα: την ανάγκη για προσεκτικό σχεδιασμό που να λαμβάνει υπόψη όχι μόνο τις τεχνικές και περιβαλλοντικές πτυχές, αλλά και τις οικονομικές επιπτώσεις στους υφιστάμενους παραχωρησιούχους. Η διασφάλιση της βιωσιμότητας των νέων έργων, χωρίς να τίθενται σε κίνδυνο οι ισορροπίες στην αγορά των παραχωρήσεων, παραμένει μια σταθερή πρόκληση για την Πολιτεία.

Μια νέα εποχή για τις μεταφορές στην Αττική;

Το έργο της «Παράκαμψης Αττικής» έχει επανέλθει δυναμικά στην ατζέντα της κυβέρνησης, η οποία αναγνωρίζει τη δυνητική συμβολή του στην αποσυμφόρηση του Κηφισού και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής για τους κατοίκους της Αττικής. Οι συζητήσεις είναι εντατικές και η προώθηση του έργου αποτελεί πλέον προτεραιότητα.

Στην εκτίμηση του συντάκτη: Η ολοκλήρωση της «Παράκαμψης Αττικής» δεν θα είναι απλώς η προσθήκη ενός ακόμη δρόμου. Θα σηματοδοτήσει μια σημαντική αλλαγή στον τρόπο που κινούνται οχήματα και εμπορεύματα στην ευρύτερη περιοχή, συμβάλλοντας στην οικονομική ανάπτυξη και προσφέροντας μια ανάσα στους πολυπληθείς δρόμους της πρωτεύουσας. Η επιτάχυνση των διαδικασιών, πάντα με σεβασμό στο δημόσιο συμφέρον και τις περιβαλλοντικές προδιαγραφές, είναι πλέον το ζητούμενο.