Αν και η τεχνολογία των πετρελαιοκινητήρων έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο, ορισμένες χαρακτηριστικά παραμένουν ίδια.

Η εισαγωγή του ντίζελ στα Ι.Χ. αυτοκίνητα προκάλεσε μεγαλύτερη έμφαση τόσο στα πλεονεκτήματα όσο και στα μειονεκτήματα αυτής της τεχνολογίας κινητήρα.

Σε αντίθεση με τους βενζινοκινητήρες που χρησιμοποιούν μπουζί για την ανάφλεξη, οι πετρελαιοκινητήρες εξαρτώνται από τη συμπίεση για την ανάφλεξη.

Για να επιτευχθεί η καλύτερη δυνατή καύση, οι πετρελαιοκινητήρες χρησιμοποιούν μπεκ ψεκασμού υψηλής πίεσης που εισάγουν το καύσιμο μέσω μικρών οπών. Η συνδυασμένη υψηλή πίεση και οι μικρές εκρόφωνισεις του καυσίμου προκαλούν ένα “νέφος” που διαχέεται ομοιόμορφα στον κύλινδρο, εξασφαλίζοντας καθαρότερη και αποτελεσματικότερη καύση.

Οι κινητήρες ντίζελ, ωστόσο, παρουσιάζουν κραδασμούς και θόρυβο περισσότερο από τους βενζινοκινητήρες. Το καταλαθιστό “κροτάλισμα” του πετρελαιοκινητήρα οφείλεται κυρίως στο καύσιμο.

Συχνά, η έντονη θόρυβος του ντίζελ κινητήρα οφείλεται στο καύσιμο με χαμηλή ποσότητα κετανίων, που μειώνει την ευκολία αυτοανάφλεξης στον θάλαμο καύσης.

Επιπλέον, ο θόρυβος ενισχύεται από την υψηλή σχέση συμπίεσης του κινητήρα, με την έκρηξη του μίγματος να προκαλεί κραδασμούς και θόρυβο, σε αντίθεση με τον βενζινοκινητήρα που χρησιμοποιεί μπουζί. Ο ντίζελ πρέπει να αναφλέγεται ομοιόμορφα για να εξασφαλίσει υψηλή απόδοση και καλύτερη λειτουργία, ενώ σε διαφορετική περίπτωση προκαλείται ο γνωστός θόρυβος από τους πετρελαιοκινητήρες.