Η κυβέρνηση της Νορβηγίας έχει στο πρόγραμμα μια σημαντική κατασκευαστική πρόκληση που θα επιτρέψει την ενοποίηση των δύο πλευρών της χώρας.

Υπάρχουν εκατοντάδες φιλόδοξα κατασκευαστικά έργα παγκοσμίως, αλλά λίγα μπορούν να συναγωνιστούν την υποδομή που έχει το ενδιαφέρον της νορβηγικής κυβέρνησης και αποσκοπεί στην ευκολότερη μετακίνηση κατά μήκος της χώρας.

Πρόκειται για το μεγαλύτερο οδικό έργο στην ιστορία της Σκανδιναβίας, που αφορά την κατασκευή των πρώτων πλωτών τούνελ στον κόσμο.

Η Νορβηγία είναι γνωστή για τα μοναδικά της τοπία, με την κυρίαρχη παρουσία των παγετώνων και των φιόρδ, ωστόσο οι μετακινήσεις μέσα στη χώρα είναι δυσκολοκίνητες.

Για παράδειγμα, για να πάει κανείς από την πόλη Kristiansand στο Trondheim μέσω της δυτικής ακτής, χρειάζονται 21 ώρες και εφτά φορτηγά πλοία.

Ο στόχος της νορβηγικής κυβέρνησης είναι να μειώσει τον χρόνο ταξιδιού στο ήμισυ, με ένα φαραώνικο έργο κόστους 37,5 δισ. ευρώ, που θα εξαλείψει την ανάγκη για θαλάσσια μεταφορά.

Οι παραδοσιακές γέφυρες και τούνελ θα αντικατασταθούν από τα νέα πλωτά τούνελ, ενώ θα γίνουν αναβαθμίσεις στο υπάρχον οδικό δίκτυο. Η κορυφαία καινοτομία του έργου είναι η κατασκευή υποθαλάσσιων πλωτών τούνελ που θα βρίσκονται σε βάθος περίπου 30 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι και άλλες χώρες όπως η Κίνα,η Νότια Κορέα και η Ιταλία έχουν αναπτύξει παρόμοια έργα, αλλά αν η Νορβηγία ολοκληρώσει το έργο της, θα είναι η πρώτη χώρα που θα το πραγματοποιήσει. Ο στόχος της κυβέρνησης είναι, επίσης, να ολοκληρώσει το έργο πριν το 2050.

Ειδικότερα, ο νορβηγικός σχεδιασμός περιλαμβάνει την κατασκευή 3 κρεμαστών γεφυρών και 5 πλωτών γεφυρών, καθώς και τούνελ, που θα ενώνουν τις ακτές των φιόρδ μεταξύ τους. Ωστόσο, όταν ένας φίορδος είναι βαθύτερος από 1 χλμ. ή έχει πλάτος άνω των 5 χλμ. και υπόκειται σε έντονες καιρικές συνθήκες, οι συμβατικές μηχανικές λύσεις αποτυγχάνουν. Εδώ εμπλέκονται τα πλωτά τούνελ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ιδέα ενός βυθισμένου πλωτού τούνελ δεν είναι κάτι τελείως καινούργιο. Όπως αναφέρει το CNN, το 1882, ο Βρετανός ναυτικός κατασκευαστής Edward Reed πρότεινε ένα παρόμοιο έργο για τον Εγχρέα- ιδέα που απορρίφθηκε.

Ωστόσο, ο όρος “πλωτός” είναι λίγο παραπλανητικός. Αυτά τα τούνελ θα είναι κρεμαστά από μεγάλα σύρματα που θα είναι συνδεδεμένα είτε στον πυθμένα της θάλασσας, είτε σε πλωτήρες που θα βρίσκονται σε αρκετή απόσταση, ώστε να μην εμποδίζεται η διέλευση των πλοίων.

Η νορβηγική κυβέρνηση δίνει μεγάλη προσοχή στην ασφάλεια (π.χ. εκρήξεις), ενώ σχεδιάζονται επίσης πλωτές εξόδους που θα τους επιτρέπουν στους οδηγούς να εμφανίζονται στην επιφάνεια της θάλασσας.