Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο σηματοδοτεί τον κίνδυνο που αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία.

Η μείωση των εκπομπών αερίων θέρμανσης που προέρχονται από τα επιβατικά αυτοκίνητα είναι κεντρικό στοιχείο της ευρωπαϊκής στρατηγικής για το κλίμα, με στόχο τις μηδενικές εκπομπές έως το 2050. Ωστόσο, μέχρι στιγμής οι προσπάθειες αποδεικνύονται ανεπαρκείς. Η μάχη αφορά τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, την εξέταση εναλλακτικών λύσεων για τα καύσιμα και την προώθηση των ηλεκτρικών οχημάτων.

Η ΕΕ έχει προωθήσει τη μείωση των εκπομπών, αλλά ο τομέας των μεταφορών παραμένει πρόκληση. Οι εκπομπές από τα επιβατικά αυτοκίνητα αποτελούν σημαντικό μέρος των συνολικών εκπομπών αερίων στην Ευρώπη. Αυστηρότερα πρότυπα δοκιμών έχουν εφαρμοστεί, ωστόσο οι πραγματικές εκπομπές από τα συμβατικά αυτοκίνητα δεν έχουν μειωθεί σημαντικά, ενώ η βιωσιμότητα των βιοκαυσίμων αμφισβητείται.

Η μετάβαση προς την ηλεκτροκίνηση είναι αναγκαία, αλλά η Ευρώπη υστερεί στην παραγωγή μπαταριών. Η υπερεξάρτηση από εισαγόμενες πρώτες ύλες από τρίτες χώρες απειλεί τη στρατηγική αυτονομία της. Επίσης, το κόστος παραγωγής μπαταριών στην ΕΕ παραμένει υψηλό, επηρεάζοντας την ανταγωνιστικότητά τους και την προσιτότητα των ηλεκτρικών οχημάτων.

Η ανάπτυξη επαρκών υποδομών φόρτισης είναι απαραίτητη για την προώθηση της ηλεκτροκίνησης. Παρά τις προσπάθειες, οι εμπόδια παραμένουν μεγάλα, με την έλλειψη σταθμών φόρτισης να αποτελεί κύριο πρόβλημα. Η ανάπτυξη συγχρονισμένου συστήματος φόρτισης και πληρωμών είναι απαραίτητη για την φιλοδοξία μιας ευρωπαϊκής προσέγγισης στην ηλεκτροκίνηση.