Η Μαρία Πολύζου άνοιξε την καρδιά της σε ένα podcast και μίλησε για τα σκοτεινά χρόνια της παιδικής ηλικίας. Η γνωστή δρομέας, που έχει κατακτήσει τίτλους σε μαραθώνιους και πανελλήνια πρωταθλήματα, δεν δίστασε να περιγράψει την κακοποίηση που υπέστη από τον πατέρα της. Συγκλόνισε το κοινό αποκαλύπτοντας δύο αποπειρές αυτοκτονίας.

Η μαύρη ατμόσφαιρα του σπιτιού

Εκεί που ξεκίνησε η εξομολόγηση, η Μαρία Πολύζου περιέγραψε το σπίτι σαν εφιάλτη γεμάτο βία. «Είναι πολύ σκληρό να βάλω έναν άνθρωπο σε ένα σπίτι στο οποίο υπήρχε πολλή κακοποίηση, πολύ ξύλο, τρόμος, φόβος. Ζούσα το σπίτι μου πολύ μαύρο σαν ατμόσφαιρα», είπε με βαριά φωνή. Δεν υπήρχε χώρος για αγάπη, μόνο φόβος και ξύλο από τον πατέρα σε όλα τα παιδιά.

Μακριά από τα ζεστά σπίτια των ταινιών, εκείνη μεγάλωσε χωρίς αγκαλιές ή έπαινο. «Στο σπίτι δεν υπήρχε η ζεστασιά που βλέπουμε σε ταινίες και που δίνω στην κόρη μου. Δεν υπήρχαν αγκαλιές, δεν υπήρχαν μπράβο, συγχαρητήρια. Απεναντίας, θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου, να μου λένε, επειδή είχα μαύρα μακριά μαλλιά και μαύριζα πολύ, “Εσύ είσαι γυφτόπουλο, σε πήραμε απ’ τους γύφτους”. Όταν περνούσαν τσιγγάνοι σκεφτόμουν μήπως κάποιος ήταν ο πατέρας μου. Ήταν δύσκολο να σταθώ και να προχωρήσω», εξομολογήθηκε. Οι εικόνες από τις φωνές και τα χτυπήματα μένουν ακόμα ζωντανές στο μυαλό της.

Η σεξουαλική κακοποίηση και οι αποπειρές αυτοκτονίας

Όταν έφτασε στα 11, η ζωή της άλλαξε για πάντα με την σεξουαλική κακοποίηση από τον ίδιο τον πατέρα. «Όλοι δέχονταν κακοποίηση, ξύλο, μπουνίδι. Έχω ακούσει τις φωνές και το έχω δει, πραγματικά δεν μπορούν να φύγουν αυτές οι εικόνες από το μυαλό μου. Απλά με τα χρόνια μπορείς να τις θυμάσαι και να μην πονάς. Μαζευόμασταν όλοι σαν τα ποντίκια και εξαφανιζόμασταν. Όποιος έπεφτε μπροστά του, μετά οι άλλοι μαζευόμασταν», περιέγραψε για την καθημερινή βία. Η ντροπή την εμπόδισε να μιλήσει στη μητέρα της, παρόλο που υποψιαζόταν ότι lo ήξερε.

Το σκοτάδι την τύλιξε εντελώς μετά από εκείνη την πρώτη φορά. «Μετά ήταν σκοτάδι. Χάνεις τον κόσμο απ’ τα μάτια σου. Όταν ο ίδιος ο πατέρας σου σε κακοποιεί δεν ξέρεις πού βαδίζεις πια. Η πρώτη φορά δεν περιγράφεται, δεν αναλύεται και δεν χρειάζεται. Σημασία έχει τι παθαίνει ένα παιδί..Δεν το είχα πει στη μητέρα μου. Πιστεύω πως το ήξερε. Δύσκολα μιλάς. Πρώτον ντρέπεσαι πολύ και δεν ξέρεις γιατί. Πιστεύεις ότι δεν μπορεί να σε βοηθήσει κανένας», δήλωσε. Προσευχόταν να φύγει από τον κόσμο αυτό, βλέποντας γύρω της μόνο γκρίζο.

Η μόνη διέξοδος έγινε η προσευχή, μα ακόμα κι εκεί ζητούσε βοήθεια από ψηλά. «Η δική μου διέξοδος ήταν η προσευχή, προσευχόμουν στον Θεό να με πάρει κοντά του, δεν είχε νόημα η ζωή μου. Δεν υπήρχαν χρώματα, δεν έβλεπα τα πουλιά να πετάνε. Ήταν λες κι όλα ήταν σκοτωμένα γύρω μου», είπε. Και μετά, οι δύο αποπειρές: μία στα 12, άλλη στα 14, από τον τέταρτο όροφο.

«Προσπάθησα δύο φορές να βάλω τέλος στη ζωή μου. Η μία ήταν κοντά στα 12 και η άλλη στα 14. Στον τέταρτο όροφο μένεις, δεν είναι και δύσκολο», ομολόγησε η Μαρία Πολύζου. Σήμερα, ως μητέρα, δίνει στην κόρη της όσα δεν είχε εκείνη.