Ο Δήμος Αναστασιάδης άνοιξε την καρδιά του χθες στην εκπομπή Buongiorno, αποκαλύπτοντας πλευρές της ζωής του που λίγοι γνώριζαν. Την Τετάρτη 12 Νοεμβρίου, ο δημοφιλής τραγουδιστής μίλησε για την πορεία του στη μουσική και την απροσδόκητη συμμετοχή του στο Dream Show, ένα show που άλλαξε δρόμο στη ζωή του. Πίσω από τα φώτα της σκηνής, κρύβεται μια ιστορία τύχης, οικογενειακών δεσμών και πάθους για τον ήχο.

Από το μαγαζί ηλεκτρονικών στη σκηνή

Μεγαλωμένος μέσα σε οικογενειακή επιχείρηση ηλεκτρονικών ειδών, ο Αναστασιάδης απέρριψε τον προκαθορισμένο δρόμο. Είχε φύγει για σπουδές στην Κοζάνη, μακριά από τις υποχρεώσεις του σπιτιού. Και εκεί, χωρίς να το ξέρει, ο αδερφός του άλλαξε τα πάντα.

Η μητέρα του τον έγραψε σε μαθήματα πιάνου, μα ο έρωτας ήρθε με την κιθάρα – εκείνη η στιγμή που η μουσική έγινε κομμάτι του. Σχημάτισαν ροκ συγκρότημα με τον αδερφό του, όπου εκείνος τραγουδούσε και οι άλλοι χειρίζονταν μπάσο και τύμπανα. Λίγο αργότερα, όταν ο Δήμος ετοιμαζόταν για Κοζάνη, ο αδερφός εμφανίστηκε με ενοχές: «Είχε την ενοχή αυτή και όταν ήρθε στην Κοζάνη και είδε το δωμάτιό μου που ήταν σαν στούντιο, μου κάνει την αίτηση στο Dream Show χωρίς να το ξέρω», θυμήθηκε ο ίδιος. Αυτό το reality, που θύμιζε εγκλεισμό σε τηλεοπτικό σπίτι με δοκιμασίες τραγουδιού, έβαλε τον νεαρό σε καινούργια τροχιά – ποιος θα φανταζόταν ότι ένα αστείο θα γινόταν καριέρα;

Ο αδερφός του, πιο συντηρητικός τύπος, τον έπεισε να δοκιμάσει audition κοντά σε ξενοδοχείο. Χωρίς προετοιμασία, με παντόφλα ακόμα, πήρε την κιθάρα και πέρασε. «Λέω το τραγούδι και περνάω, και λέω “όντως; Τόσο εύκολο ήταν;”. Ξαφνικά βρίσκονται στο πλατό και ακούω τις φωνές και λέω πού πάω τώρα γυμνός ξέρω γω.»

Μέσα στο παιχνίδι, αντιμετώπισε πίεση. «Υπήρχε ένα “bullying”, έλεγαν ότι ο Αναστασιάδης ήρθε να κάνει την πλάκα του, την πλάκα μου πήγα να κάνω, αλλά θεωρώ ότι ήταν επειδή δεν ήμουν καλά οχυρωμένος συναισθηματικά.» Έμεινε 2,5 μήνες, μα ο εγκλεισμός τον φόρτωσε – ένιωσε χαμένος, εσωστρεφής. Βγήκε για την εμπειρία, μα αναρωτιέται κανείς: πώς ένας άπειρος τύπος άντεξε εκεί μέσα;

Πάθος χωρίς συμβιβασμούς και χαρά της πατρότητας

Η μουσική δεν είναι εμπόριο γι’ αυτόν. Αγάπησε τον ήχο από νωρίς, και τώρα αρνείται να θυσιάσει κομμάτι του εαυτού του. «Εγώ δεν έγινα τραγουδιστής για να γίνω διάσημος, για να βγάλω χρήματα, έγινα τραγουδιστής γιατί αγαπώ την μουσική, είναι μια τέχνη που δεν την αγγίζεις, είναι πάνω από όλα.» Κάθε δίσκος, κάθε τραγούδι, περνάει από το προσωπικό του φίλτρο – αν δεν νιώθει άνετα, δεν προχωράει.

Πρόσφατα, η οικογένεια μεγάλωσε. Ο ερχομός του δεύτερου γιου του, ενός ακόμα θαύματος, τον γέμισε ξανά. «Είναι το ίδιο συγκινητικό, το ίδιο υπέροχο, το ίδιο μαγικό.» Ήταν περίεργο: από το νοσοκομείο κατευθείαν σε πρόβες, μετά την απονομή χρυσού δίσκου. Ο μεγάλος του, ο Αρίωνας, ευαίσθητος και έξυπνος, τα χειρίζεται καλά, μα ποιος ξέρει πώς θα το δει αργότερα; Η πατρότητα, λένε, μένει ίδια μα καινούργια κάθε φορά.

Με αυτή την ειλικρίνεια, ο Αναστασιάδης δείχνει πλευρά πέρα από τα charts.