Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, όπου οι απαιτήσεις εκτοξεύονται και η φυσική φθορά είναι αναπόφευκτη, η ικανότητα ορισμένων παικτών να διατηρούνται σε κορυφαίο επίπεδο επί μακρόν αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού και ανάλυσης. Η πρόσφατη τοποθέτηση του Αντριέν Ραμπιό για τον Λούκα Μόντριτς όχι μόνο υπογραμμίζει αυτή την αθλητική μακροζωία, αλλά αναδεικνύει και τις ψυχολογικές παραμέτρους που τη συντηρούν, φέρνοντας στο προσκήνιο τη συζήτηση για τους “αιώνιους” μέσους της Serie A και όχι μόνο.
Η επιμονή της ποιότητας: Το φαινόμενο Μόντριτς
Ο Γάλλος διεθνής μέσος, Αντριέν Ραμπιό, μετά την πρόσφατη επικράτηση της Μίλαν επί της Νάπολι με σκορ 2-1 στην Serie A, δεν έκρυψε τον θαυμασμό του για τον συμπαίκτη του, Λούκα Μόντριτς. Η δήλωσή του εστιάζει στην εξαιρετική φυσική κατάσταση και την αστείρευτη αγάπη του Μόντριτς για το ποδόσφαιρο, παρά την προχωρημένη ηλικία του.
Συγκεκριμένα, ο Ραμπιό τόνισε: «Είναι εύκολο να παίζεις με τον Μόντριτς. Ξέρει να ελέγχει το παιχνίδι, ενώ τρέχει για 90 λεπτά στα 40 του… Δεν ξέρω πώς το κάνει. Απλά λατρεύει το ποδόσφαιρο. Το απολαμβάνει στο γήπεδο, του αρέσει να αμύνεται και να επιτίθεται. Αυτό είναι το πιο σημαντικό».
Αυτή η δήλωση αναδεικνύει την ικανότητα του Κροάτη άσου να διατηρείται σε κορυφαίο επίπεδο, παρά τα 40 του χρόνια, κάτι που αποτελεί σπάνιο φαινόμενο στο σύγχρονο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Ηγεσία και προσαρμοστικότητα: Ο ρόλος του Ραμπιό στις “Ροσονέρι”
Πέρα από τον θαυμασμό του για τον Μόντριτς, ο Ραμπιό αναφέρθηκε και στη δική του προσαρμογή και τον ρόλο του στην ομάδα της Μίλαν, ειδικά υπό την καθοδήγηση του προπονητή Μαξ Αλέγκρι. Η συνεργασία τους, όπως ο ίδιος ανέφερε, χρονολογείται, κάτι που διευκόλυνε την ομαλή ενσωμάτωση του Γάλλου μέσου.
* «Γνωρίζω τον Αλέγκρι, όλο το τεχνικό του επιτελείο και τον τρόπο δουλειάς του, οπότε ήταν πιο εύκολο για μένα να προσαρμοστώ», δήλωσε ο Ραμπιό.
* Ο ίδιος υπογράμμισε την προσπάθειά του να αποτελεί παράδειγμα και οδηγό για την ομάδα, τονίζοντας το ομαδικό πνεύμα και την αμυντική συνοχή. «Από τότε που είμαι εδώ, τέσσερις νίκες και μόνο ένα γκολ παθητικό – αυτό λέει πολλά».
* Η νίκη επί της Νάπολι, με την ομάδα να αγωνίζεται με παίκτη λιγότερο, λειτούργησε ως απόδειξη της «πραγματικής μας νοοτροπίας και ψυχής».
Ανάλυση: Η κληρονομιά των μέσων που αψηφούν τον χρόνο
Η περίπτωση του Λούκα Μόντριτς δεν είναι μεμονωμένη, αλλά εντάσσεται στην παράδοση των μέσων που καταφέρνουν να παραμένουν στην ελίτ για πάνω από μία δεκαετία. Στο παρελθόν, παίκτες όπως ο Ράιαν Γκιγκς, ο Πάολο Μαλντίνι ή ο Χαβιέρ Ζανέτι αποτελούσαν φωτεινά παραδείγματα αθλητικής μακροζωίας, κυρίως λόγω της επαγγελματικής τους συνείδησης και της προσήλωσής τους στην προπόνηση. Ωστόσο, η ικανότητα ενός κεντρικού μέσου, ο οποίος καλύπτει μεγάλες αποστάσεις και εμπλέκεται ταυτόχρονα σε αμυντικά και επιθετικά καθήκοντα, να διατηρεί τέτοιες επιδόσεις στα 40 είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή. Η αντοχή του Μόντριτς, σε συνδυασμό με την τακτική του ευφυΐα και την ποδοσφαιρική του γνώση, του επιτρέπουν να αντισταθμίζει τυχόν μειώσεις στην ταχύτητα ή την εκρηκτικότητα που φέρνει η ηλικία.
In the author’s assessment, η δήλωση του Ραμπιό για την «αγάπη» του Μόντριτς για το ποδόσφαιρο είναι καθοριστική. Αυτό το πάθος είναι συχνά ο βασικός παράγοντας που επιτρέπει σε αθλητές κορυφαίου επιπέδου να ξεπερνούν τους φυσικούς περιορισμούς και να διατηρούν κίνητρο για συνεχή βελτίωση.
Ο επόμενος στόχος: Η επιστροφή στο Allianz και το ντέρμπι με τη Γιουβέντους
Κλείνοντας τις δηλώσεις του, ο Αντριέν Ραμπιό αναφέρθηκε στον επερχόμενο αγώνα της Μίλαν με τη Γιουβέντους, μια αναμέτρηση που έχει ιδιαίτερη σημασία για τον ίδιο, καθώς έχει αγωνιστεί επί πέντε χρόνια στους “Μπιανκονέρι”.
Εξέφρασε την ανυπομονησία του για την επιστροφή του στο στάδιο Allianz: «Θα είναι υπέροχο να επιστρέψω στο στάδιο Allianz. Πέρασα πέντε χρόνια στη Γιουβέντους, ένιωσα υπέροχα εκεί. Ανυπομονώ να επιστρέψω και θέλω τη νίκη». Αυτή η προσέγγιση δείχνει την επαγγελματική του νοοτροπία – παρότι υπάρχει συναισθηματική σύνδεση με την προηγούμενη ομάδα, ο πρώτος στόχος παραμένει η νίκη για την τωρινή του ομάδα. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, οι μεταγραφές μεταξύ μεγάλων αντιπάλων είναι συχνές, όμως η διατήρηση υψηλού επαγγελματισμού παραμένει προτεραιότητα.