Σε πρόσφατες δηλώσεις της, η γνωστή ιστορικός Μαρία Ευθυμίου ανέφερε ότι η Ελλάδα διανύει μια ψυχική κατάσταση που μπορεί να χαρακτηριστεί ως «εμφύλιος πόλεμος» από το 1915. Εξηγώντας την πολιτική εικόνα της χώρας κατά τη διάρκεια συνέντευξής της στο MEGA, τόνισε τη σημασία της εθνικής ιστορίας και την ανάγκη επανεκτίμησής της. «Είναι φυσικό για κάθε έθνος να έχει τη δική του ιστορία, αλλά η εκτίμηση της δεν είναι ομοιόμορφη σε όλα τα κράτη. Στην Ελλάδα, ιδιαίτερα τον 20ο αιώνα, υπάρχουν σπουδαίοι ιστορικοί που αποτυπώνουν αυτήν την πραγματικότητα», συμπλήρωσε η κυρία Ευθυμίου.

Αναφερόμενη στους εθνικούς ιστορικούς, όπως ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, είπε πως «οι γραφές τους μπορεί να φαίνονται απίθανες, ωστόσο προσφέρουν μια αντικειμενική προοπτική για μας». Η ίδια χαρακτήρισε την πολιτική ζωή σήμερα ως μια «μακρόσυρτη σύγκρουση», εκφράζοντας την ανησυχία της για την έλλειψη αποδοχής ενός διαλόγου με διαφορετικές απόψεις. «Η πολιτική μας ζωή κυλάει με απόλυτο τρόπο και συχνά η αντιπολίτευση είναι μηδενιστική», τόνισε.

“Μια διαρκής αντιπαράθεση”

Η κυρία Ευθυμίου συνέχισε λέγοντας ότι «η αντιπαράθεση στην πολιτική ζωή διαρκεί από το 1915 και δεν έχει δείξει σημάδια εξομάλυνσης». Διακρίνει μια παρατεταμένη διαμάχη, όπου οι πολίτες έχουν συνηθίσει σε έναν κατακερματισμένο διάλογο – «από το 1915 μέχρι το 1940, ήμασταν διχασμένοι σε βενιζελικούς και αντιβενιζελικούς και από το 1940 μέχρι σήμερα παραμένουμε διχασμένοι σε δεξιούς και αριστερούς». Αναφερόμενη στην τοξικότητα αυτού του κλίματος, είπε: «Δεν είναι απλά καταστροφικό, αλλά και ανεπίτρεπτο στην εποχή της ενημέρωσης και της αναγνώρισης».

“Μια αλλαγή είναι αναγκαία”

«Κοιτάζοντας την κατάσταση που βιώνουμε, έχουμε αρχίσει να παρατηρούμε τον εαυτό μας με μια νέα διάθεση», είπε η ιστορικός, προσθέτοντας ότι «η ελληνική κοινωνία δείχνει ανησυχία απέναντι στην ευκολία των κατηγοριών». Επισήμανε ότι στην Ελλάδα, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, βίωσε μια ιδιαίτερη κατάσταση, καθώς υπήρξε εμφύλιος πόλεμος από το 1943 έως το 1949, εν μέσω κατοχής. «Ωστόσο, η αντίσταση εναντίον αυτής της διαρκούς αντιπαράθεσης υπάρχει», τόνισε. «Ο πολιτικός που καταστρέφει τον αντίπαλό του χωρίς αναστολές, χάνει το κύρος του. Αυτή είναι η μόνη οδός για να σταματήσει η συνεχής αυτή πολεμική κατάσταση».