Μια ιδιαίτερη και συναισθηματική πρακτική έχει αναδυθεί στο Ισραήλ από την αρχή της σύγκρουσης με τη Χαμάς. Πολλοί Ισραηλινοί γονείς, που έχασαν τα παιδιά τους στο πεδίο της μάχης, επιλέγουν να καταψύξουν το σπέρμα των γιων τους. Αυτή η δυνατότητα προσφέρεται από τις ένοπλες δυνάμεις, καθώς οι κανόνες για τη διαδικασία έχουν γίνει πιο χαλαροί μετά την αρχή των εχθροπραξιών τον Οκτώβριο. Ωστόσο, οι διαδικασίες μπορεί να είναι χρονοβόρες και μερικές οικογένειες εκφράζουν τη δυσφορία τους γι’ αυτό.
Για τον Άβι Χαρούς, η 6 Απριλίου 2024 είναι μια ημερομηνία που δεν θα ξεχάσει ποτέ, καθώς πληροφορήθηκε για τον θάνατο του 20χρονου γιου του, Ριφ, στη Λωρίδα της Γάζας. Οι στρατιωτικοί αξιωματούχοι πρότειναν στην οικογένεια να ακολουθήσει αυτή τη διαδικασία. «Ο Ριφ ήθελε πολύ παιδιά», λέει ο Άβι, και μετά την ιστορία του, πολλές γυναίκες προσφέρθηκαν να γίνουν παρένθετες μητέρες.
Αύξηση του ενδιαφέροντος
Από την αρχή της σύγκρουσης στις 7 Οκτωβρίου, σχεδόν 170 άνδρες έχουν προχωρήσει σε κατάψυξη σπέρματος, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας του Ισραήλ, αριθμός που είναι 15 φορές μεγαλύτερος από εκείνον των προηγούμενων ετών.
Διαδικασία και νομικές προκλήσεις
Η διαδικασία περιλαμβάνει μικρή χειρουργική επέμβαση, με τους γιατρούς να αφαιρούν ιστό από τον όρχι για την απομόνωση των σπερματοζωαρίων. Είναι ζωτικής σημασίας η διαδικασία να γίνεται μέσα σε 25 ώρες από τον θάνατο για να αυξηθούν οι πιθανότητες επιτυχίας, καθώς τα σπερματοζωάρια μπορούν να επιβιώσουν μέχρι 72 ώρες. Πριν τις πρόσφατες ρυθμίσεις, οι γονείς χρειάζονταν δικαστική απόφαση για να προχωρήσουν στη διαδικασία. Τώρα, οι ένοπλες δυνάμεις είναι περισσότερο διατεθειμένες να βοηθήσουν.
Διάσταση απόψεων
Ωστόσο, οι γονείς πρέπει να αποδείξουν ότι τα παιδιά τους επιθυμούσαν να αποκτήσουν απογόνους, μια διαδικασία που μπορεί να πάρει χρόνια. Η ιστορία του Κέιβαν Κόεν, ο οποίος σκοτώθηκε το 2002, είναι ενδεικτική. Η μητέρα του, Ραχήλ, υπενθυμίζει ότι ο γιος της ήθελε να γίνει πατέρας. Αυτή η πρακτική προκαλεί αντιπαραθέσεις ακόμη και στους θρησκευτικούς κύκλους, με κάποιους ραβίνους να την εγκρίνουν και άλλους να την καταδικάζουν.
Κοινωνική αποδοχή και νομικά εμπόδια
Η κοινωνική αποδοχή αυτής της πρακτικής φαίνεται να αυξάνεται, όπως υποδεικνύει ο δρ Ιτάι Γκατ, διευθυντής της τράπεζας σπέρματος στο Ιατρικό Κέντρο Σαμίρ. Ωστόσο, η έλλειψη συγκεκριμένης νομοθεσίας και οι νομικές περιπλοκές αναφορικά με τη συγκατάθεση παραμένουν σοβαρά προβλήματα. Σε αντίθεση με τη Ρωσία και την Ουκρανία, όπου στρατιώτες συχνά καταψύχουν το σπέρμα τους πριν αναχωρήσουν για πολέμους, στο Ισραήλ η διαδικασία εξακολουθεί να είναι περίπλοκη.