Μια ειλικρινής συνέντευξη της Ελισάβετ Κωνσταντινίδου και του Ταξιάρχη Χάνου για τη σχέση τους, τον χωρισμό και την επανένωση μέσω της θεατρικής συνεργασίας.

Η αλήθεια πίσω από τον χωρισμό και η απουσία συμβάσεων

Η Ελισάβετ και ο Ταξιάρχης μοιράστηκαν ανοιχτά πως η σχέση τους ποτέ δεν βασιζόταν σε παραδοσιακές συμβάσεις. Όπως δηλώνει η Ελισάβετ: «Δεν υπάρχει πλέον η σύμβαση του γάμου», επισημαίνοντας πως ποτέ δεν ένιωσαν την ανάγκη να παντρευτούν αν δεν υπήρχε σοβαρός λόγος, όπως εγκυμοσύνη.

Ο Ταξιάρχης συμπλήρωσε ότι ποτέ δεν έκαναν έναν «γάμο για τα φώτα της δημοσιότητας» ή για κοινωνική επιβεβαίωση: «Δεν ήμασταν σε μια σύμβαση, απλά ζούσαμε μαζί». Αυτή η καθημερινή, αυθεντική συμβίωση ήταν αυτή που χαρακτήρισε την κοινή τους ζωή.

Οι αιτίες του χωρισμού – ασυμφωνία χαρακτήρων και απομάκρυνση

Όταν τους ρωτήσανε γιατί τελικά χώρισαν, τονίστηκε η σημασία της διαφορετικής οπτικής και των χαρακτήρων:

• Ταξιάρχης Χάνος: «Ασυμφωνία χαρακτήρων και διαφορετική οπτική στα πρακτικά ζητήματα μετά από χρόνια».
• Ελισάβετ Κωνσταντινίδου: «Έγινε μέσα στη ροή των πραγμάτων, κάτι φυσιολογικό».

Επιπλέον, απάντησαν καθαρά σε ερωτήσεις για τριβές ή τρίτο πρόσωπο: «Όχι καβγάδες ούτε ξένα πρόσωπα στην σχέση μας. Απλά μια φυσική απομάκρυνση», η οποία όμως τους οδήγησε τελικά σε μια πιο ώριμη επανασύνδεση.

Η νέα φάση της σχέσης τους – θεατρική συνεργασία και φιλία

Σήμερα, οι δύο ηθοποιοί συνεργάζονται ξανά επί σκηνής, έχοντας διατηρήσει έναν βαθύ σεβασμό και φιλία:

«Ήμασταν στα καλά μας όταν χωρίσαμε, και τώρα είμαστε ξανά μαζί, αλλά πια όχι ως ζευγάρι, μα ως συνεργάτες και φίλοι», όπως τονίζουν.

Μάλιστα, με χιούμορ αναφέρουν ότι στον επόμενο γάμο τους θα φωνάξουν τους φωτογράφους να αποθανατίσουν τη στιγμή, δείχνοντας τη διάθεσή τους για ειλικρινή και ανοιχτές σχέσεις χωρίς κοινωνικές επιβραβεύσεις.

Συμπέρασμα

Η ιστορία της Ελισάβετ Κωνσταντινίδου και του Ταξιάρχη Χάνου αναδεικνύει την αξία της ειλικρίνειας, της ατομικής ελευθερίας και της αλληλοσεβασμού σε μια σχέση. Μέσα από την απομάκρυνση και τις αλλαγές, βρήκαν την ισορροπία τους, αναδεικνύοντας τη σημασία της ανθρώπινης επικοινωνίας πέρα από κοινωνικές προσδοκίες και στερεότυπα.